Cun iscritos medas de su PD, chi si reconnoschent in sas positziones de sa manca interna, semus printzipiende unu diàlogu e un’analizu de su votu chi de seguru s’at a ismanniare e at a aprofundare sos temas, e dae luego si podet nàrrere chi custu referendum subra sa Costitutzione at àpidu unu resurtu importante meda: at dadu manera a italianos medas – comente non si bidiat dae tempus bastante – de si espressare subra unn tema de importàntzia primorosa.
Su resultadu est istadu craru e sena imbòligos subra su fatu chi sas reformas propostas non fiant cussas chèrfidas dae sos italianos, at bintu sa defensa de sa Costitutzione, bida che a muralla difensiva cara a sa polìtica e a sos partidos cando custos si nde istèsiant dae sos interessos de sos tzitadinos.
Pensamus chi custu resultadu mustret a su partidu meu – su PD – chi su caminu cara a su partidu de sa Natzione est faddidu e chi non batat perunu resultadu positivu. No in tamen sa campagna e sas pressiones, unu 25-30% bonu de sos eletores PD at votadu Nono e a custos si depent agiùnghere sos eletores pèrdidos in sos ùrtimos annos a cajone de sa rota faddida de su Partidu Democràticu.
Sa carta de sos valores de su PD, a s’art. 3, narat chi sa seguresa de sos deretos e de sas libertades s’aposentat in s’istabilidade de sa Costitutzione e in sa seguresa chi issa no est in poderiu de sa majoria de su momentu. In prus impignat su PD a nde defensare s’istabilidade e a fàghere acabare s’istajone de sas reformas costitutzionale impostas a corpos de majoria. Deo creo chi dae oe si depat torrare a mòvere a tales chi su Partidu Democràticu si torret a fàghere mere de sos valores incluidos in su naschimentu suo e dae sas resones fortes de su istare paris.

Su Partidu Democràticu est unu partidu de tzentrumanca, e sa cumponente sua de manca non podet èssere annuddada o ignorada pro si nch’abèrrere a Alfano o a Verdini.
In Casteddu b’at àpidu 60.002 Nono e 26.075 Eja (86.077 votos vàlidos). A sas ùrtimas comunales (pagos meses como) sa coalitzione nostra bincheit cun 39.900 votos contra 38.536 de totu sos aversàrios summados a pare (78.436 votos vàlidos). Si podet bìdere cun fatzilidade comente una cuota manna meda de sos eletores nostros (belle 15.000 a manera dàbbile) apat votadu nono.
In Sardigna su messàgiu est istadu galu prus forte e craru: su 72,22% de sos sardos at votadu nono. No in tamen totu su grupu dirigente de su PD regionale, su presidente de sa Giunta, sa Giunta, sos cussigeris e totu sos parlamentares de su PD esserent a manera aberta ischierados pro su Eja.
Est làdinu comente su grupu dirigente de su PD apat pèrdidu su cuntatu cun su mundu de riferimentu suo e in su matessi momentu no apat prus sebestadu su chi acadessiat a indùrriu.
Su Partidu Democràticu depet torrare a abèrrere a manca, printzipiende dae s’internu suo. Est s’ora de su diàlogu e de s’unidade ischende chi sas cumpàngias e sos cumpàngios de su PD chi, no in tamen sas dificultades, a cara franca ant sighidu una batalla democràtica sunt sos chi ant interpretadu mègius su chi cheriant sos italianos. Servit unu PD prus a curtzu a sos dèbiles, cun un’orientamentu de manca meru e sìncheru.
Custa derrota imponet de averguare totu s’istrategia de su Partidu in Itàlia e in Sardigna e unu passu in segus craru dae banda de chie, in sas istitutziones e in su partidu, nos at batidu a custu tretu.