Sighimus su viàgiu nostru pro iscobèrrere sas istòrias seletzionadas dae su giassu Oxygen 26, chi cun su giornalista Nicola Ferrero, in sos meses colados las at collidas in sos giassos internet de sas sotziedades chi sunt istudiende sas fronteras noas de sa massaria “pòssibile”.
Las proponimus a sa comunidade minore de custu blog, in custa segunda puntada, che a istìmulu a si nde pensare e a s’informatzione.
Freight Farms, su contenidore idropònicu
Brad McNamara e Jon Friedman, sos duos giòvanos chi ant dadu vida in su 2010 a custu progetu, fiant traballende pro una sienda produtora de serras de balcone cando ant tentu un’idea curiosa: pro ite non impreare sos contenidores (eja cussos contenidores mannos de trasportu navale) pro creare un’ambiente ermèticu, iper controlladu e de controllare, frunidu de una filera de

aparechiaduras chi permitant de coltivare in idropònicu in intro?

Unu naradu e unu fatu, est naschida sa Leafy Green Machine issoro; unu paru de mòdulu chi t’arribat a domo giai frunidu de totu sos ordìngios bastantes pro comintzare luego a coltivare berdura. Su contenidore est co-imbentadu, at una filera de sensores chi bàrdant sa literadura, su livellu de umididade e su livellu de CO”, est frunidu de una filera de postatziones pro coltivare berdura in regime idropònicu (insalada de cada creze, fundos aromàticos o de sa famìlia de sas brassicatzeas, comente caule, sènape, coltza, biarrava), est frunida de una zona pro su tzeurramentu, chi podet istrangiare finas a 2500 fundos, e una pro pesare, formada de turres verticales chi lòmpent a capire 4500 fundos.

Su sistema pro irrigare est automatizadu e totu est a manu de telèfonu intelligente, comente a semper. Est una faina cussigiada a sos ristorantes chi cherent àere sa produtzione issoro, sena chi depant istentare cun su clima e sena luare su logu (berdura a metro zero, àteru chi chilòmetru zero), a sas iscolas o sas universidades chi cherent prodùere berduras pro sa mensa issoro a manera sustenìbile, ma finas a sos tzitadinos normales, chi cherent una serra unu pagu particulare. Su preju? Iscrivide pro prus informatziones a freightfarms.com

Orto underground
S’idea, de sesi, est simple: istendiare coltivatziones pro prodùere màndigu a manera sustenìbile, sena emissiones de CO2 e sena dipèndere dae su petròliu o dae sos derivados suos. Seis pensende a sos ortos urbanos? A calicuna forma de retza de traballu de massajos chi organizant mercados a impatu bassu? Seis a caminu faddidu.
S’idea chi est tzucada a sos duos londinesos, Rich Ballard e Steven Dring, est meda prus radicale: a pesare una coltivatzione idropònica chi impreet a manera unica s’illuminatzione LED, 30 metros suta su livellu de sa terra. Su progetu podet pàrrere macu, a primu ghetu, ma at una lògica funguda sua e finas àteros piessinos positivos: ridutzione de sas emissiones de CO2 (sas berduras produidas sunt inderetzadas a manera ùnica a Londra, duncas su problemas de su tretu longu chi depet fàghere su màndigu non si ponet e s’illuminatzione a LED est intro sas prus sustenìbiles); s’impreu de una cantidade de abba inferiore a su 70% cunforma a unu coltivu traditzionale; isfrutamentu de un’àrea dismìtida e possibilidade de coltivare sena impreare àteru terrinu.
Ballard e Dring ant agatadu unu refùgiu antiaèreu de sa segunda gherra mondiale in su sud de Londra (chi at su vantàgiu enorme de mantènnere una temperadura sighida de 16° pro totu s’ann), a curtzu de s’istatzione metro de Clapham North, l’ant dada a pesone pro 25 annos e ant comintzadu belle 18 meses a como pro sas peleas issoro. In un’àrea de un’etaru ant coltivadu pro como toeddas de arreiga, pisurtzi e sènape a fògia ruja. Sa calidade est bona a tales chi su chef Michel Roux (su ristorante suo, Le Gavroche, at duos isteddos Michelin) at apogiadu su progetu e bi partetzipat a manera ativa. (zerocarbonfood.co.uk)