Pro serrare sos tres meledos subra sa chistione trasportos, chi non mi nde impitzo prus a fitianu dae cando no apo prus responsabilidades professionales, pustis de àere faeddadu de s’aeroportu de S’Alighera e de sa chistione Nord Ovest/Rynair, non mi istranso dae un’analizu allargadu a totu sa situatzione isulana.

Comente ischides (e bidides) sa continuidade aerea subra Roma e Milanu funtzionat benigheddu durante s’annu, ma est unu disacatu in su periodu de sas festividades, de sos pontes, de sas bagàntzias. Semper e cando, funtzionat a currente intreverada, no in tamen sas inietziones sighidas de dinari extra gara chi sa Regione àplicat, cun sa firma de sos acordos agiuntivos.

Sa continuidade aèrea (CT2) subra sas tzitades mannas italianas est una disaura. Ca non b’est. Sa chistione est pendente, cuada, no iscaretzida, no isòrta, dae meses.

Sa chistione bolos baratos est unu degollu, ca Ryanair ismobìlitat e sos àteros vetores europeos chi sunt lòmpende a prenare sos ispàtzios lassados lìberos faghent pagare billetes caros meda (finas 500 èuros a viàgiu). Si ghetat su bandu chi b’at 20 rotas noas (noas?) de irlandesos in Casteddu, ma amus a bìdere. Finas ca S’Alighera est a s’annu zero. Amus pèrdidu sa continuidade cun s’Europa, pro lu nàrrere a cara franca.

Subra su monòpoliu in mare ischides giai totu e diat èssere mortale a bi torrare.

Sa chistione “trenu lestru” (sic) no est petzi unu disacatu, ma una tragicommedia. Pustis su ballitu de sas istatziones brincadas e torradas a pònnere (duncas sos tempos de sas cursas sunt torrados sos de in antis), pustis sa pelea de sos postos a sa ritza proibidos (e duncas pendolares medas a terra), oe semus a sa promissa pre –referendària torrada a ripìtere de s’eletronicatzione, de sas infrastruturas, de su binàriu dòpiu. Sas iscadèntzias si transint a manera sighida semper a dae in antis, dae su 2018 a su 2014. A sos tempos de sa Giunta Soru nos promitiant totu pro su 2016/2017.

So duncas obligadu a torrare a formulare sa pregonta giai posta prus de una borta in sos ùrtimos duos annos: ite àteru depet capitare in antis chi si potzat leare a cunsideru s’ipòtesi de cambiare assessore e cambiare polìtica de sos trasportos?

Sa resposta, però, paret siat fàtzile e siat in arribu pròpriu in su binàriu ùnicu: promotzione a s’Autoridade portuale de sa Sardigna.

E tando augurios a issu, a sa Sardigna. E a totus nois.