(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto)

Cicitu Masala est mortu degh’annos a oe, in Bennarzu, sa die vintitres de s’annu 2007. Duncas semus in una recurrénztia a númeru tundu. S’at a comintzare custu fine de chida, in su sartu de Muravera, in unu logu simbólicu pretzisu inue si produen sos màndigos e sos bidos naturales chi piaghian a Cicitu, fizu de sa terra de su pane e de su trigu e non de su deus Ozu de Pedra.

Su fizu minore de su poeta nostru, Ugo, no essende limbi-chìchinu, la meledat in custa manera: “Su numene de babbu est a làcana de s’olvidu, in custu tempus malàidu inue sos guvernantes e sos médios de sas novas si sun betende a totu impignu a bantare sos acàbida-cicas, sos nanos e sas balladoras”.

Cicitu Màsala est istadu semper bizadore abbizaghe de sas fartas de chie guvernaiat in tempos suos e de sos chi daian sas novas a sa zente. Pro custa rejone at pagadu a preju caru in palas suas sas bessidas atrividas. Su fizu non si l’at ismentigadu.

“Babbu meu nos at lassadu -a sos sardos totucantos, no a fizos, amigos e parentes ebbia- un’eredade pro nois signada dae su marcu de sa sagralidade, simizante a sa testimonia de Lillinu Marchi e de Antoni Simon Mossa, àteros duos ismentigados mannos”, sighit Ugo Màsala. “In su mentres dae pagu sun bessidas sas imprentas noas de Poesias in duas limbas e de Sos laribiancos a infriscare s’ammentu de sos disacatos cumìtidos dae sos printzipales de sa terra nostra e dae sos italiotas”.

E de chie nos guvernat oe ite nde pensat? “Si diferéntzia b’at, est in peus de seguru”, est su pàrrere de Ugo Màsala. “Contat solu su deus dinari, non b’at logu pro peruna àtera deidade”.

“Su ’entu s’est pesadu, cheret nàrrere/ chi calchi ricu est mortu:/ no at requiem si no at fruliadu/ in aeras su ’inari./ Su ’entu s’est pesadu ma in s’arzola/ falat solu paza”: est sa serrada de sa Cantone de sas ispigadoras.
Ma su deus Ozu de Pedra est una deidade de abberu o una criadura mortale e lu podet bochire su pudidùmene de sas industrias suas etotu? Santu Antine Mannu, ampara sos pitzinnos.