(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto)
Sunt medas sos amigos chi mi pedint de iscrìere de su Casteddu (s’iscuadra de fùbalu) e lu fatzo, mancari chi, lu cunfesso, non nde tèngio gana meda.
E ite nàrrere de su chi giai ischimus e amus naradu àteras bortas?
Pro no istare semper girende in su matessi arresonu e pensende in càmbiu in una manera prus aberta, devimus analizare sa situatzione in totu sa cumplessidade sua, partende dae su 2014, cando in s’istiu s’est dadu su càmbiu intre Cellino e Giulini.
Un’iscuadra e una sotziedade “deprimidas” pro sas tensiones de sos ùrtimos annos, sena istàdiu e a s’aparièntzia cun pagas prospetivas. Totu custu, prus addae de sas dificultades de sos ùrtimos annos, non cheret nàrrere a disconnòschere cantu fatu pro s’isport dae Massimo Cellino, chi at mantesu pro annos meda su Casteddu in s’ambiente de prus prestìgiu de su fùbalu italianu, cun sos contos bene ordinados, sena mai interessare sa sotziedade in totu sos iscàndalos chi ant fatu trinnigare sa sèrie A e sos cumandos federales.
No est chi su comintzu de su presidente nou, in su campu, siat istadu incoragiadore.
A primu s’illusione Zeman (deo fia un’istimadore suo, e duncas mi devo ghetare chisina in conca), sighit sa ferta-Zola (unu grandu sennore, “brusiadu” dae totu nois) e in fines Festa chi nessi sarvat s’onore, in antis de s’inesoràbile falada a sa sèrie B.
Diat pòdidu èssere rutu a terra totu. E imbetzes ant comporadu cun abbistesa, giogadores e ant isseberadu un’allenadore chi no at a èssere Ferguson e nemmancu Sarri o Ranieri ma est una pessone de gabbale, chi non pensat de àere inventadu isse su fùbalu. E in prus ant fatu una riorganizatzione bene pensada e su progetu de s’istàdiu. No lu connosco in sos detàllios, ma creo chi mai comente in custu momentu siat istadu tantu a curtzu su bisu de una sotziedade isportiva moderna.
Su chi est sutzessu in s’ùrtima istajone e mesu lu podent bìdere totus: su campionadu bìnchidu sena tantos sustos e una mesu istajone in sèrie A sena intrare mai in sa batalla pro si sarbare. Bintitrès puntos conchistados, mancari chi non siant fartados sos infortùnios. Sena mai giogare bene meda, leende chimbe “istontonadas” cun sa bellesa de 42 gols in contra. Una cosa est tzerta, sos 23 puntos sunt in cue e non si podent c0ntestare.
Ma creo chi siat legìtimu su sentimentu de cussos tifosos chi diant chèrrere bìdere fintzas unu giogu bellu e intregu a sos colores. Non dìamus chèrrere mai prus sufrire sas umiliatziones comente sas chi amus subidu, e non nos paret una rechesta inoportuna. Ma lu podimus fàghere sena pèrdere sa dimensione de ue semus.
B’at carchi cosa chi non funtzionat, est beru: Rastelli est dae tempus tentu suta cuntrollu dae una pratza a bortas anneada, infadosa, pretentziosa e distraida. E custu at contribuidu cun ogni probalidade a guastare sa relatzione sua cun parte de sos giogadores. Pro chie tenet su dovere, tocat a intervènnere.
B’at carchi cosa chi non funtzionat, est beru. Ma preguntade a sos tifosos de su Bari, de su Parma, de su Livorno si diant chèrrere problemas che custos.
B’at carchi cosa chi non funtzionat, est beru. Ma su Casteddu est in su fùbalu chi contat – a dispetu de una Sardigna immèrghida in una crisi econòmica sempre prus grae – e tenet totu sos nùmeros pro bi abarrare a longu e sighire semper prus. Su Casteddu avalorat sos de domo e faghet giogare in su campionadu pitzinnos sardos meda: est un’àtera cosa importante.
Custa est sa situatzione, a in foras de su giudìtziu personale chi tèngio de Tommaso Giulini.
Ant a èssere importantes sas 15 dies imbenientes, pro cumprèndere si at a pònnere òrdine in s’iscuadra. Custa iscuadra podet e devet torrare in paghe cun sos tifosos suos (sos verdaderos, chi sunt medas, fintzas in sa curva Nord, escludende sos tontorrones chi leant s’istàdiu pro unu polìgonu militare), cun sa tzitade e sa Sardigna intrea.
Fatzo una previsione: Giulini no at a bèndere, nen como e nen tantu chitzo e Cellino no at a istentare a bèndere su Leeds, ma no at a torrare a Casteddu.
Bona Pasca de Nadale, Bona Paschixedda, istimadu dae semper, coro rujublù.
Condivido parola per parola #forzaCasteddu ❤️💙
Buon Natale direttore,
analisi condivisa con la testa e con il cuore, perche’ a mio parere di cuore si tratta; non di che ne ha di piu’ o di meno. Mi riferisco agli atteggiamenti di Sau e Dessena all’uscita dal campo.
Hanno anche loro dato dimostrazione che hanno un cuore e Rastelli non e’ stato da meno, tutti sanno che per quanta fatica e impegno hai messo avvolte si raccoglie poco e poca soddisfazione. La vita come lo sport e’ anche una gara di resistenza. Sono ottimista, verranno tempi migliori, verra’ il bel calcio.
Al momento godiamoci il punteggio classifica che aiuta il tattico a preparare senza patemi la nostra squadra e ai tifosi di tenere calde le mani per i futuri successi.
Sono molto d’accordo con il sig. Solinas. Verranno tempi migliori, intanto godiamoci la tranquillità (e quando mai l’ha avuta il Cagliari Calcio? Di rado ce l’hanno società assai più ricche e blasonate…). Per quanto riguarda la situazione Dessena e Sau sarei molto meno drammatico di molti: la reazione è stata quella di due persone che ci tenevano e che ci mettono il cuore ma che, per molte ragioni, sentivano di poter dare di più. I gesti sono importanti: gettare a terra la fascia o non salutare il mister sono due cose non belle, è vero. Ma credo che il mister sia persona intelligente e come lui lo è senz’altro il presidente. Entrambi, insieme a Dessena e Sau, troveranno la soluzione giusta ed esemplare. Bona Pasca ‘e nadale a tottus, a largos annos.
Forza Cagliari ora e sempre. Cio’ che chiediamo e’ di stare in A e di avere una casa piu’ degna. E questo Giulini lo sta facendo. Accontentiamoci e godiamo soffrendo.