Chi no s’arrennescit a pònniri a cumoni is cristianus, chi si trabballit a su mancu po ddu fàiri cun is prodotus. Cuindixi annus a oi furia andau a s’Ersat po ddis presentai unu progetu ancà sa proposta fut ca, po donai calisisiat agiudu a s’agrindustria, tocàt a essiri a suta de un’ùnicu màrchiu Sardìnnia po totus is prodotus de destinai a s’export (foras de Sardìnnia, est a nàrriri) cun unu disciplinari de produtzioni uguali po totu (parmigianu e grana docet).

S’Ersat iat àiri dépiu donai vida, sighiri e èssiri su cabufilera de custu progetu. M’ant errìsiu in faci. In is mercaus extra Sardìnnia, de fatu, no ddoi seus, a parti calancuna ecetzioni ma própiu po cussu no contat.

Imoi bivu e trabballu in Varsàvia e unu progetu sìmbili dd’apu propostu a una regioni polaca po unu prodotu de is logus insoru e a pustis de dexi dîs m’ant fatu adobiai su Ministru de s’Agricoltura po ddu presentai. Custa est sa diferéntzia inter sa Sardìnnia e is àteras partis de su mundu.

No serbit a èssiri génius po agatai is solutzionis, bastat a copiari cun unu mìnimu de intelligéntzia e de ética. Una bonaura po custu tretu importanti de meledu e cunfrontu.