Custu est su giassu in limba Sarda.

(Per leggere l’articolo in italiano, clicca sulla bandiera in alto, scegliendo l’opzione del tricolore)

A unu mese dae sa vitòria de su grupu indipendentista/autonomista a sas eletziones territoriales i Còrsica, chi at tentu prus de su 56% de sos votos, apo intregadu calicuna pregunta a su segretàriu de Còrsica Lìbera, Eric Simoni, subra sa situatzione polìtica in s’ìsula e a pitzu de sas prospetivas de su benidore.
Cantu est istadu importante su protzessu de unione chi est lòmpidu finas sa nàschida de Pè a Còrsica e a sa vitòria de sas eletziones?
Est apuntu de unu protzessu a beru importante, chi nos at permìtidu de bìnchere sa prima borta in su 2015, de otènnere tres deputados indipendentistas (in su totale de bator elegìbiles in Còrsica) a sas eletziones legislativas frantzesas de su 2017, e de lòmpere a sas eletziones territoriales de nadale cun sa grandu vitòria chi nos at dadu sa majoria assoluta in s’Assemblea de Còrsica. Ma mescamente, a livellu polìticu, custu protzessu de unione est fundadu supra un’acordu istòricu tra indipendentistas e autonomistas pro amparare in paris su deretu de su pòpulu Corsicanu a detzìdere su benidore suo e a legiferare in domo pròpia.
B’at chie narat chi s’indipendèntzia no est realista ca sos paisos sunt totus indipendentes unu cun s’àteru ma, a sa matessi manera, no impedit a sa Frantza de faeddare de s’indipendèntzia natzionale “sua”, e de fàghere balere su deretu suo de detzìdere a manera soberana sa natura e s’importu de custos ligàmenes, mescamente econòmicos, chi oe, non faghet a cuntestare. Pro ite custu est beru pro carchi pòpulu e non podet èssere aici pro àteros? Tando diamus dèpere nàrrere chi sos pòpulos non sunt uguales, e chi su destinu de unos diat èssere cuddu de si sutamìtere a sa voluntade de àteros. Custu non si podet atzetare.
Sa resone e sa dignidade pedint unu tratamentu uguale pro totu sos pòpulos chi faghent parte de s’Europa. Solu gasi podet crèschere unu sentidu reale de apartenèntzia europea chi est istadu arruinadu dae una polìtica maca posta in atu de sos istados tzentralistas mantesos dae sas lobby de sa finàntzia. Ma nois semus bene cussentes de su fatu chi custa rivendicatzione de indipendèntzia, in sentidu modernu e adatadu a sa realidade de su de XXI sèculos, s’at a cumprire finas in Còrsica, e faghende unu passu in fatu a s’àteru, e cada mossa atentzionada, afortiende s’economia nostra, fraighende una realidade de unu paisu chi peruna lege istràngia at a pòdere prus tratènnere.
S’indipendèntzia non faghet parte de s’acòrdiu de mandadu de sa majoria chi est a su guvernu, e est normale chi su puntu de echilìbriu tra autonomistas e indipendentistas non siat… s’indipendèntzia. Ma su traballu de Còrsica Lìberat pro sos annos a bènnere at a sighire a èssere cuddu de sa liberatzione natzionale de sa Còrsica, chi abarrat s’obietivu printzipale nostru.
Cale est sa situatzione polìtica atuale in Còrsica e cales sunt pro a bois sas prioridades e sas prospetivas benidoras?
Oe in die sunt paritzos sunt sos politicantes chi faeddant de “autonomia” isboidende sa paràula de significadu pro recuperare sos eletores pèrdidos. Ma nois indipendentistas amus partetzipadu, comente issara naradu, a un’acòrdiu istòricu cun sos autonomistas beros, sos chi, comente a nois amparant dae semper s’idea natzionale e sos interessos colletivos de su pòpulu nostru. Cun issos amus definidu a manera firma ite depet cunsentire s’autonomia intesa comente a devolutzione pretzisa, pro lòmpere a unu obietivu importante e detzisivu cara a su caminu de sa soberania. E su pòpulu nos at torradu ampra resone.
Su chi istèsiat a beru unu cun s’àteru intro su panorama polìticu isolanu est tra cussos, e sunt sos prus numerosos, chi s’identìficant in sa natzione corsicana e cussos chi sighint a negare s’esistèntzia sua sighende sos òrdines pariginos. Sos riferimentos polìticos frantzesos sunt isparende a manera progressiva dae sa vida polìtica corsicana, e su pòpulu nostru est pesende una riflessione polìtica sua, peculiare a su paisu suo chi tenet sa manera sua de castiare a su benidore e a sos elementos culturales chi l’apartenent. Custa pro su pòpulu nostru est una prima conchista, e in carchi manera, est su cumintzu de un’àndala de autodeterminatzione.
Immoe depimus organizare una colletividade corsicana ùnica e unida e fàghere totu su chi podimus pro megiorare sa sorte de sos corsicanos in su fitianu e nos depimus mòvere pro fàghere atzetare custa atzione democràtica a s’istadu frantzesu.
Sa chistione de sos foressidos e de sos presoneris polìticos est una prioridade sentida dae totu sa sotziedade corsicana. E posca b’ant rivendicatziones comente a su poderiu legislativu, s’istatutu de residèntzia e sa coufitzialidade de sa limba nostra, chi depent èssere pigadas in cunsideru ca sunt istadas aprovadas dae unu pòpulu intreu a manera democràtica chi non si podet cuntestare.
Ais bìnchidu sas eletziones, immoe tocat a s’istadu frantzesu s’impinnare pro unu diàlogu beru.
S’istadu frantzesu non podet prus sighire a negare sa realidade comente at fatu fintzas a como. Su pòpulu nostru at giai mustradu su resignu suo cun sa luta e cun sa capatzidade sua de garantire sa paghe e sa democratzia. Tocat a s’istadu frantzesu a rispetare sa democratzia cun su resurtadu cunfirmadu bortas meda dae su votu de sos corsicanos. Custu podet permitere oe unu arresonu serenu pro lassare a banda sas chertas chi tantu nos sunt costadas, e sighire in s’istrada de una solutzione polìtica.
Eric Simoni, pro Corsica Libera.