(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto e selezionare quella tricolore)

Fatu fatu penso a sa possibilidade chi diat àere tentu Steven Jobs si diat èssere nàschidu in Sardigna, o puru s’imbentore de Facebook, Mark Zuckerberg. O galu a su de Google o a su de Youtube. A canto diat àere influentzadu su benidore de sa tecnologia in su mundu si unu de custos personàgios diat èssere nàschidu, si nd’aiat àere pesadu e s’aiat àere formadu (o nono) in cussa ìsula ispantosa. Mancari diant àere agiudadu non su mundu e s’adelantada sua feti ma in medas, tra sardos, nd’aiant àere faeddadu cun alabantza: comente de Gramsci, de Satta, de Deledda e de àteros. O puru, issos puru, s’aiant a èssere limitados ca privos de ogni possibilidade.

Ma de cale possibilidade semus faeddende? Cussa de s’inteligèntzia? Cussa de sa creatividade? Cussa de sa generosidade? Comente chi su sardu non esseret una persone inteligente. Comente chi no esseret in gradu de ingendrare nudda. Nudda de totu custu est berus però sighimus castiende a sa bentre e non a su benidore nostru.
Ma si unu de custos personàgios cun sa capatzidade creativa sua de ingendrare solutziones e adelantadas diat èssere nàschidu in Sardigna, mancari diat àere contribuidu a su creschimentu (comente sunt fatende) de su mundu o puru ca afainadu cun su chi no ant fatu in is ùltimos 40 annos, diat èssere afiladu cun su cuntestu?
Si fàghiant s’unu non podiant fàghere s’àteru. Unu de is duos.
Ma perunu de custos personàgios, pro sorte sua, est nàschidu in Sardigna. E non ca sa Sardigna non siat una terra galana, ma feti ca s’aiat a àere dèpidu limitare, o puru “dormire” o puru emigrare pro lassare campu a is ideas suas (comente si pro nde bogare a campu ideas pròpias si potzat èssere in cale si siat logu francu chi in Sardigna).
Perunu de custos personàgios, naraia, est nàschidu in cue e gràtzias a Deus (e a is ideas issoro) sunt donende unu contributu mannu mannu a s’adelantada umana.
Est pròpiu ca s’adelantada umana est ismanniende·si suta is ogros nostros (e nois bi semus a intro in totu) chi depimus incumentzare a castiare a in antis, a su benidore, cun prus otimismu. S’otimismu s’ingendrat. Issos nde sunt un’esempru (e nd’aia a pòdere numenare àteros meda) cun onni isfumadura chi sa tecnologia produet finas in tèrmine negativu, ma sunt produende “comodidade” (finas cun su lìmite de si furriare iscraos de sa tecnologia) pro su mundu (non pro sa bidda issoro).
E tando, pro ite sighire faeddende de “su chi diamus a èssere potzidu èssere in Sardigna si …”, o puru “de is faddinas chi ant fatu ma…” o puru “de is fallimentos chi sunt galu paghende is generatziones de giòvanos pro more de…” e chie dd’ischit ite àteru in prus.
Sa Sardigna at bisòngiu de gente de coro bonu chi iscat lassare tretu a chie at creatividade e prenetu pro su benidore de custa terra. Ma si su benidore de custa terra est a faeddare de su passadu feti in tames chi lassamus dormida s’idea, e ita amus a lassare a chie at a lòmpere pustis de nois?
Tra binti annos e ita amus a nàrrere? Diamus a podere nàrrere chi aìamus in capas agatadu su culpàbile. O puru diamus podere cunfirmare sa tesi segundu sa cale sa Sardigna s’assimìgiat a unu logu in ue is giòvanos si morint a 24 annos e ddus interrant a 80. Ca de custu semus faeddende.
In sustàntzia est pro more de is àteros. Est pro more de sa bonànima de Steven Jobs, de Mark Zucherberg e de àteros ca current meda. Sa Sardigna est un’àtera chistione. Issos, pro sorte, non dd’ischint. Pro sorte nois ischimus e ita ant cumbinadu e cumbinant issos in s’ora chi su mundu andat sena coro a in antis.