Progetu Repùblica de Sardigna denùntziat s’aprovatzione mancada de su Pranu pro sa valorizatzione de sa limba e de sa cultura sarda dae parte de sa Regione Sardigna, a giai-giai tres annos de distàntzia dae s’intrada de sa Giunta Pìgliaru.

Unu dannu mannu pro s’Ìsula, cunsiderende ca su Pranu rapresentat un’aina fundamentale pro sa programmatzione de is interventos e sa definitzione de is obietivos in tema de initziativas culturales, benes culturales, istrutzione pùblica, s’ispetàculu e editoria.

Su fallimentu de s’atzione polìtica de s’Assessora Claudia Firino (Sinistra Ecologia Libertà) e de totu sa coalitzione de su tzentru-manca italianu a su guvernu de sa Regione Sardigna paret prus ladinu si ddu ponimus a cunfrontu cun is fainas de natziones comente sa Catalugna e sa Còrsica.

Sa Generalitat de Catalunya, pro nàrrere, at postu resursas pro 159.034.423,14 de èuro pro pònnere in pràtica su pranu annuale de polìtica linguìstica, est a nàrrere 21,20 èuro pro abitante; sa Cullettività Territuriale di Corsica de àtera manera at aprovadu dae pagu sa «Pianificazione per a nurmalizazione di a lingua corsa è u prugressu versu una sucetà bislingua» chi previdet investimentos pro su 2016 de 3.953.125,00 èuro e pro su 2020 de 9.651.184,00 èuro: est a nàrrere unu tante de 12,35 èuro pro abitante pro ocannu, fintzas a giai 30,15 èuro pro abitante in su 2020.

In cunfrontu sa Sardigna, chi ponet isceti 2,42 èuro pro abitante, pro un’importu totale in su 2015 de isceti 4.000.000,00 de èuro, non dimustrat peruna capatzidade – e fintzas prus pagu bisione de su benidore – in tema de polìtica linguìstica e a pitzus de sa responsabilidade istòrica de defensare sa sienda immateriale nostra prus importante.

Progetu Repùblica pensat chi siat urgente unu càmbiu de diretzione e chi siat fundamentale sa normalizatzione, s’imparu e s’impreu de sa limba sarda, e de is àteras limbas de sa Sardigna. De àtera manera su sardu at a tènnere sa sorte – a dolu mannu – de isparèssere in deghe o bint’annos.

A onni manera pensamus chi sa Giunta Pìgliaru, a duos annos dae is eletziones chi ant a bènnere, no at a tènnere s’interessu a cambiare su passu a pitzus de is polìticas linguìsticas: is fatos nos ammustrant ca is partidos italianos càstiant a su folcklore sardu prus che a sa cultura sarda.