Belle 300 sìndigos in Cussìgiu Regionale, totus cun sa fasca tricolore. Una manifestatzione in paghe, sa prus manna de sos ùrtimos tempos cun protagonistas sos amministradores locales.

Pediant a sa Regione ispàtzios finantziàrios, un’impignu cuncretu a nche colare s’atza de su bilantzu armonizadu, chi arrocat sa capatzidade issoro de gastare.

Ant leadu impignos pretzisos dae su vicepresidente Paci – chi at atrogadu chi sa Regione s’est mòvida a trigadiu – e dae unos cantos capogrupos consiliares.

Ma su baròmetru non ponet tempus bonu. Pro Daniela Falconi, sìndiga de Fonne, “in su mègius de sos mundos possìbiles mi dia essere isetada chi sa Regione oe s’essere leada a coddu sas comunas tramudende sa chènscia in Roma. Sa comuna mea at 1.400.000 èuros de dinare frimmu a prodùere interessos ativos pro sas “passividades” de s’istadu, sos paesanos meos non nde podent giuare. Ma su mègius de sos mundos possìbiles non s’agatat. Mi nche ghiro a domo abigiende-mi chi non mi isetaia nudda de prus de cussu chi est costadu, ma cuntenta pro custa unione manna de Comunas e Comunidade chi isperemus chi sigat cun su determinu de oe”.

Pro un’àteru sìndigu de da parte de Nùgoro – Gigi Littarru de Dèsulu – “est istada una manifestatzione galana naschida de sesi de sìndigos lìberos, ma a dolu mannu iscrètidos dae sa polìtica e dae sos rapresentantes suos. Sa Regione si depet atuare a coddu su maleistare nostru renuntziende issa a calicunu ispàtziu finantziàriu. A dolu mannu mi timo chi non cumprendant o fatzant sa finta de non cumprèndere chi gosi si lompet a su degollu cumpletu”.

Emiliano Deiana, primu tzitadinu de Bortigiadas, candidadu a sa presidèntzia de s’Anci regionale, “custu mangianu b’at àpidu sa rapresentatzione plàstica de s’incomunicabilidade finas linguìstica, in prus chi polìtica, intre duos mundos: unu reale e s’àteru imbutidu de ambaghe. Cussu reale est fatu de mindigu, disimpreu e pagu seguresa; cussu de ambaghe est fatu de nùmeros, vìnculos e istabilidades instàbiles. Sos sìndigos bolent rapresentare su mundu reale dende-li isperàntzia e tempus benidore”.

Betiosu Frantziscu Mura, sìndigu de Nughedu Santa Bitòria: “Pigliaru non s’est presentadu a dae in antis a 300 sìndigos in abbas malas. Paci burocrate, pro su chi at naradu bastaiant sos funtzionàrios. Nois amus a sighire a àere su rispetu de sa gente nostra ca nche bivimus paris cada die, issu no ischimus si at a agatare sa manera de si nde meressère nessi un’azigu”.

Marcella Chirra, sìndiga de Lei, est iscrètida no in tamen s’isetu bonu chi aiat. “Paràulas medas e perunu impignu cuncretu, a dolu mannu no amus incungiadu nudda, perunu risultadu”. Galu prus atzuda Laila Dearca, sa collega sua de Teti: “Mi creo chi non bi siant prus sos fundamentos pro pòdere amministrare sena istrumentos e sena resursas. Oramai su mandadu meu est in iscadèntzia si nono deo dia àere torradu sa fasca: gasi diamus dèvere fàghere totus pro annuntziare unu sinnale forte e craru a chie est reduende a màrtures sas comunas e los est custringhende a un’inatzivia crònica”.

“Sas biddas nostras sunt su peazu de sa natzionalidade sarda, ca assirbant s’universu de s’identidade. Sustènnere sas comunidades cheret nàrrere a pònnere sos comunes, entes esponentziales de su logu, in cunditziones de operare pro su bene de sa zente nostra. Isvinculare s’avantzu de amministratzione, in custu sensu, est unu sèberu istratègicu e pretzisu pro su benidore de totu su Pòpulu nostru”, narat Antoni Flore Motzo, sindigu de Iscanu.

Ma b’est finas chie no at manifestadu, comente Maurizio Onnis, sìndigu de Biddanoa Forru: “Est ora de l’acabare de fàghere sos pedidores in giru. Pensamus in su mentres a gastare bene su dinare chi amus: no est pagu e tocat a li dare cara. Prus pagu dipendimus dae su tzentru, mègius est”.