Custu est su giassu in limba Sarda.

Per leggere l’articolo in italiano, clicca sulla bandiera in alto, scegliendo l’opzione del tricolore.

Sa noa de oe est ca s’assessore a s’Urbanìstica e a sos Entes Locales Cristianu Erriu (persone sèria, ddu naro sena brullas, chi istimu addua de sas diferèntzias polìticas), in tames de nde faeddare fronte a pare cun issu, de ddi mandare unu messàgiu WhatsApp o de ddi telefonare, at iscritu una lìtera “riservada” (gasi dda definit La Nuova) a su presidente de sa Regione Franciscu Pigliaru.
A bortas, dd’ischimus, (gasi comente ischimus ca “su paperi cantat e sos faeddos si nde ddos leat su bentu”) sunt pròpiu sos atos prus “riservados” cussos chi agatant prus publitzidade. E duncas sa litera – cun tonu sèriu, grae, pensamentosu – dd’at acabada pro ispantu (e bona sorte) in sa mesa de sas redatziones de is duos giornales sardos , pròpiu in ocasione de su cumintzu programmadu de sa dibata subra sa cuntestada lege urbanìstica.
E ite narat, sa litera chi depiat (depiat?) abarrare segreta? S’assessore Erriu – est a nàrrere chie at iscritu (o diat àere iscritu) sa lege creet chi no ddoe siant sas cunditziones – polìticas e de oportunidade – pro chi su caminu legislativu potzat andare bene. Invitat, duncas, a su presidente suo a torrare a ponnere sa dibata in cummissione e a de boddire su parre como detzisivu de su Consìgiu e de sas autonomias locales. Totu custu a bator meses e mesu de s’acabu de sa legisladura. Si nos ischimus faghere bene sos contos, finas sena èssere àbiles meda in matemàtica, signìficat ca pro custa borta mancu si nde faeddat.
Ma gasi a beru at a èssere? Dd’amus a iscoberrere dae como a una pariga de oras.
E ite at acontèssidu chida colada? Cun òrdine: pro ite est chi Erriu at iscritu una litera a Pigliaru? Pro ite est chi sa lìtera dd’at acabada in pùngiu de sos giornales? Pro ite est chi in cussa litera cabent unu muntone de crititzidades finas a oe disconnotas dae sa Giunta regionale e dae chie, in Consìgiu, at insìstidu pro ponnere in calendàriu sa lege?
Perunu de nois, a su nessi pro como, podet tennere rispostas pretzisas.
De idealista, dia isperare chi sa pensada noa dd’apat induida s’oponimentu forte lòmpidu dae sa sotziedade tzivile, prus che totu dae sa Consulta ghiada cun mèritu dae Sandru Roggio, in gradu de mantennere biatza sa mobilitatzione. E, comente a cunseguèntzia, sa dibata. Dia isperare finas chi potzat àere tentu pesu sa timoria pro s’annuntziada mobilitatzione de su cartellu indipendentista de Autodeterminatzione, chi cras at a incumentzare a regollere sas firmas pro unu referendum originale preventivu.
Tèngio però s’idea sèria chi gasi no apat istadu. De su restu, prus che totu pro su bonu traballu de sa Consulta, custa Giunta – giai in contu de àteras reformas – at mustradu de no tènnere in contu mannu s’arrennegu generale.
Sa timoria mea est chi no b’intret meda mancu sa chistione acapiada a su parre no donadu dae sos sìndigos. Comente apo postu annotu giai in un’àteru artìculu, s’iscòrriu at istadu mannu. Ma su Cal – comente a òrganu collegiale – est abarradu mudu.
A faeddare ant istadu deghe primos tzitadinos de gabbale, su Cal perintantu calliadu. Su sìndigu de Nùgoro Andria Soddu (chi de cussu organismu est presidente), chi puru m’at fatu ischire (cun s’educatzione e su garbu mannu chi ddi sunt naturales) de no cumpartzire sa bisione mea in contu de su mudine de custas dies subra s’acontèssida, in capas como at a nàrrere calicuna cosa de ingimiriosu.
Deo però, no potzo lassare de mi preguntare e pro ite, antis, (mancari cun una pariga de telefonadas pretzisas), no lompent a su nùmeru legale in sa reunione de su Consìgiu autonomias locales de su 31 de su mese de austu (disertada prus che totu dae sos sìndigos de Casteddu e Tàtari) e pustis
si nde abbìgiant ca sena cussu parre benit male a sighire a in antis. Ddoe depet essere calicuna cosa chi no cumprendo.
Tzertu, sos nùmeros (e in polìtica, finas sa mannària) contant. Si beru est ca su Pds no est dispostu a votare sa lege cun cussu impiantu (ma seguros semus ca s’aiat a leare s’aficu, cun sos chimbe consigieris suos, de faghere acabbare antis sa legisladura?) e ca su tzentru-dereta s’aiat a agatare in imbarratzu a aprovare unu manìgiu de regulas chi no sunt de ogni manera pagu a tesu dae sa visione sua, abarrat de cumprendere si est feti una firmada de pagas dies o unu retiru a beru – a s’iscuse, sena ddu narrere craru – de una de sas reformas prus cuntestadas de sa legisladura intrea.
In sa duda, istemus in càstiu, comente nos at imparadu s’istòria clàssica.