(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto)

In unu comunicadu imprenta de s’ENI, su colossu de d’energia italiana, at fatu ischire carchi die como, chi at detzisu de bèndere a su gigante russu Rosneft una cuota de de su 30% in sa cuntzessione de Shorouk, chi est in sos oros de su mare Mediterràneu de s’Egitu.

Sa nova, chi l’ant iscrita posca totu sas agentzias internatzionales, in Sardigna no est essida a campu. Una mancàntzia chi ponet dudas in contu de su rolu de sos òrganos de informatzione econòmica de sos cuotidianos, ma finas de sa polìtica, chi in custas chidas est afateriada dae sa mùngia pro sas divisiones suas e ismèntigat su chi costat a palas de su mare.

Sos efetos de s’acordu intre Eni e sa russa Rosnet at a àere de seguru efetos in sa vida de sos sardos, ca dae annos s’isetat sa retza de distributzione de su gas metanu e s’aposentamentu de tzentros de istocàgiu chi galu non s’ischit comente e dae chie ant a èssere rifornidos.

De seguru b’est chi su problema-energia est in mesu a s’acordu firmadu intre su guvernu Renzi e sa giunta Pigliaru. S’esecutivu sardu at fatu a cumprèndere de àere abandonadu su progetu Galsi, chi puntaiat a fàghere immagasinare su gas de su Nord Africa cun su mèdiu de una cunduta sutamarina chi movende dae Algeria intraiat in su Sud Sardigna, s’incaminaiat in su tzentru finas a sa Gaddura e posca sighiat in sos fundales marinos finas a Piombino.

Leghende su C.I. de s’ENI, su colossu Rosneft diat dèvere pagare a sa sienda italiana un’assegnu de unu miliardu e 575 miliones de dòllaros. Si benit a ischire chi su giatzimentu de s’Egitu est sa resursa prus manna de gas naturale mai agatada in su Mediterràneu e in manu a s’Eni.

Sa resursa energètica, a bisu de sas novas de s’ente italianu, at unu potentziale totale de 850 miliardos de metros cubos de gas. Est làdinu chi s’acordu intre Eni e impresa russa Rosnef no est petzi un’eventu chi atenet a s’economia e a sa finàntzia. Est làdinu chi in segus b’at finas unu ghetu chi ponet in mesu sa realidade geopolìtica de s’Europa, de sa Rùssia, de sos Paisos de su Nord Africa e de s’Oriente de Mesu, e duncas finas de sa Sardigna in su coro de custa pàgina noa de sas manovras intre potèntzias mannas e colossos chi ant suta su pee issoro e si partzint sas richesas de energia.

In custu cuadru est pretzisu chi in Sardigna b’apat un’atentu prus mannu dae banda de su mundu de s’informatzione totu, de su cussìgiu regionale e de sas fortzas polìticas. Una visione de tretu mannu de cantu est acadessende est de fundamentu in una situatzione de cunflitos e de evolutzione in atu in iscala internatzionale.

Pro ite? Sa resposta est bastante iscontada, sende chi sa giunta Pigliaru at postu a una banda su progetu pro sa cunduta sutamarina, tocat a cumprèndere comente at a arribare su gas metanu in Sardigna.

De reghente s’assessore a s’industria Maria Grazia Piras at ipotizadu chi su metanu at a lòmpere in sa retza sarda in su 2018, e at craridu in prus chi su gas naturale at a èssere costoidu in depòsitos dislocados in sas costas de sa Sardigna. Dae custos puntos de rifornimentu at a èssere traspordadu subra gomma in 38 àmbitos. Totu custu, segundu sas afermatziones de s’assessora Piras, isentende s’acumprimentu de sa “dorsale sarda interna de trasportu”. Una cuota de so gastos de custa operatzione faghet parte de su Patu pro sa Sardigna.

Totu custu a beru l’ant a fàghere? Isetende sos fatos cuncretos abarrat ritzu su pianu de sos intentos. Sos àmbitos istagiados sunt sos chi sighint: Ìtiri, Tàtari, Nùgoro, Cuartùciu, Casteddu Capitale, Otieri, Aristanis. Pro custu elementu de òperas, de afidare a impresas privadas, sunt istadas impegnadas resursas parìviles a 228 miliones de èuros. Su chi abarrat de cumprèndere e de acrarire a s’opinione pùblica est comente su gas metanu at a arribare in Sardigna. Ant a èssere impegnadas naves gallegiantes cun funtzione de istocàgiu e de rigassificatzione, o b’at àere àteros sistemas? Finas a como custos particolares sunt cugutzados dae un’ammontu de nèula.

Est pretzisu a lu iscampiare pro s’importàntzia chi su gas metanu at pro su sistema industriale e pro s’impreu in sas abitatziones.

S’arrocu e sos mudìmines subra sa tzentralidade de s’energia non podent sighire ca su problema est intritzidu a cussa retza de avrincos chi penalizant sa Sardigna e su venidore suo.