Chenàbura, dae sas 10, pius de 200 Sìndigos Sardos s’ant a addobiare in Casteddu, in Pratza de su Cramu, dae in ue, in corteu, s’ant a indiritzare cara a su suta de su palatzu de su Consìgiu Regionale, pro manifestare su disacatu issoro a sa Regione e a su Guvernu pro sos vìnculos impostos dae su Bilantzu Armonizadu.

Sa manifestatzione at a èssere un’iscuta de chenscia, ma mescamente de acaramentu e de proposta.

Sos Sìndigos, difatis, ant a intregare a sos guvernantes regionales unu documentu unitàriu subra su tema de sa die, documentu giai sutascritu dae prus de 230 Sìndigos Sardos, medas de sos cales l’ant giai aproadu in sos Consìgios Comunales issoro.

Sos Sìndigos pretzisant chi custa faina no est contra su Guvernu natzionale, nen contra su Regionale.

Cun custos livellos istitutzionales chircamus s’acaramentu e proponimus solutziones a sos problemas de sas Comunas nostras e de sos contzitadinos nostros.

S’intrada in vigèntzia de sas règulas noas de finantza pùblica at paralizadu sas Comunas chi, si puru ant àpidu virtude e aorru in s’impreu de sas resursas sunt istadas avilidas.

Sas règulas noas chi imponent su parègiu de bilantzu, difatis, òbligant chi s’aorru de amministratzione o, a manera tècnica, s’Avantzu de amministratzione, non potzat èssere impreadu si non in proportzione a su gradu de indebitamentu e a àteros critèrios. Custu cumportat chi sas summas aorradas si non gastadas intro ocannu, non potzant èssere impreadas in s’annu imbeniente determinende un’istadu de paràlisi pro sas Comunas.

Sos Sìndigos in contu de sas penalizatziones fortes subidas dae sa normativa noa sunt totus a cunsonu, e duncas, pedint cun fortza chi siat adduidu a issos etotu de pòdere impreare sas resursas chi protzedint dae sos respàrmios de gastu chi sunt bènnidos a pare in s’avantzu de amministratzione. Sas summas ant a servire pro apaltare òperas pùblicas prenetadas pro servìtzios essentziales pro sa comunidade.

Sunt gastos pro acontzare dannos de aundamentu, o pro regulare sas abbas pròinas chi no iscàssent dae sos rios, o pro fraigare iscolas, o pro costoire sos migrantes chi pedint àsilu polìticu, pro sa viabilidade (pro sos càminos iscontzos), pro sos gastos chi pertocant servìtzios sotziales (nefropàticos, talassèmicos), e àteros gastos netzessàrios pro su beneistare colletivu.

In finitia, sos Sìndigos sende chi sa Regione Sardigna est a istatutu ispetziale, àugurant chi moende da s’acordu sutascritu su 21 de trìulas intro su Ministeru de s’Economia e sas Finantzas e su Presidente de sa Regione pro su barigamentu de su patu de istabilidade e in contu de sa vertèntzia genèrica de sas intradas, siat acumprida sa sèmida incarrerada ponende in mesu fnas sas Comunas Sardas cun un’acordu agiuntivu Istadu – Regione chi diat cunsentimentu a sas Comunas Sardas de divènnere a finantza regionale cumpleta.

In àteros tèrmines, de àere sa Regione cale interlocutore ùnicu pro sa finantza de sas Comunas Sardas. Gasi faghende diant èssere abbandados pro sas Comunas medas òbligos chi protzedint das sas normas de su bilantzu armonizadu.

Sas comunas ant a fàghere intèndere sa boghe issoro in totu sas sedes istitutzionales, a tales chi su Guvernu, su Parlamentu e sa matessi Regione Autònoma de Sardigna acumprant sos interventos legislativos pretzisos, pro illebiare e reduire sos efetos regressivos cajonados dae su cuadru normativu de oe in die.

In matèria finantziària e contàbile.

Sos Sìndigos autoconvocados, acomunados dae sas matessi dificultades e peleas, pretzisant chi sa faina est propositiva e fraigadora ebbia, e ant cunfiàntzia de agatare, prima de totu in su Guvernadore de sa Regione Sardigna, ma finas in su grupu de sos parlamentares sardos, a sos cales ant a pedire un’addòbiu imbeniente, atentos e sensibiles interlocutores.