Custu est su giassu in limba Sarda.

Per leggere l’articolo in italiano, clicca sulla bandiera in alto, scegliendo l’opzione del tricolore.

Cras est s’8 de martzu, non bi l’apo mai festada custa die de memòria femminile.
Chistione de tzèllulas, de connessiones mancadas, de diferèntzias genèticas definidas, de recurrèntzias isuladas de calendàriu litùrgicu chi non m’agradat a iscrìere in ruju.
Cust’annu apo a truncare custa costumàntzia cun resone. 4 dies a oe si sunt tancadas sas eletziones polìticas de su 2018.
Pro unos cantos, sos binchidores, si festat sa nàschida de sa de tres repùblicas (gasi la cramant), cussa de su pòpulu.
Pro mene, imbetzes, est istada iscrita una pàgina importante in s’istòria moderna de sa polìtica sarda: sa nàschida de unu sugetu polìticu nou mutidu Autodeterminatzione.
S’istèrrida de un’epopea chi at a pertocare totu sos Sardos, òmines e fèminas si no oe cras. Un’aventura verdadera, fraigada cun orgòlliu e determiatzione dae sos òmines e dae sas fèminas de Sardigna.
Un’aventura chi devenit istòria atuale e de sa cale est istadu in pessu iscritu su primu capìtulu. In medas galu no ant tentu s’oportunidade de lu lèghere, medas galu non l’ant cumpresu, àteros non l’ant leadu mancu in cunsideru che unu giornale de calidade metzana: faddinde!
Un’istòria apassionante imbetzes, fata de òmines e fèminas, de bonucoro e detzisos, cun bisos de autonomia mai abrandados. A custas fèminas dèdico sa festa mea de s’8 de martzu.
A su coràgiu issoro, a sa fortza e sensibilidade, a s’impinnu dadu a manu prena parende fronte a una faina chi non fiat fàtzile, a s’ispissu tropelliada e pro medas pagu credìbile e chi imbetzes est servida a ischidare sas cussèntzias ammortorgiadas dae sa polìtica ispagerada e arroddida a sa cale nos semus avesados in custos ùrtimos annos.
Òmines e fèminas de Sardigna, ma perdonade si custu iscritu lu dèdico a sas fèminas ebbia: 11 a nàrrere su giustu e, comente apo naradu in un’àtera ocasione, mai unu tantu gasi mannu de fèminas totu pìnnigas, ne in Sardigna ne aterue, si sunt agatadas in unu grupu polìticu ùnicu.
B’at gana de cambiamentu finas in cust’atzione ebbia, non detada dae una lege de “cuotas” o dae trobeas fortzosas impostas dae artu, che ispigreddos pro pugiones de beranu de ammasedare e pro urgèntzias promotzionales.
Custu est un’issèberu chi arribat dae bassu, una chistione de rispetu antigu pro sas fèminas, gasi importantes e netzessàrias in sa sotziedade nostra arcàica, e sos òmines chi cun issas ant detzisu de travigare cust’àndala, l’ischiant bene e l’ant petzi rispetadu e praticadu.
B’at gana e netzessidade de mudamentu e s’est bidu dae deretu, cramende in càusa sas cumpàngias de biàgiu e in su rispetu parìvile, cuncorde e sìncheru a garantzia de unu balore annantu de importu. B’at gana de mudamentu in custu progetu polìticu chi pertocat, como e in su benidore sa terra nostra e chi mutit a s’aunire totu sos Sardos, lìberos dae cuntzetos giai bene sestados trampistas e istraviadores.
B’at gana de mudamentu e si cumprendet, ca mai prima de oe 8 movimentos polìticos si sunt postos paris suta una bandera ùnica, in chirca de torrare dinnidade e ètica a su populismu dominante de una polìtica fraigada subra de sos bisòngios de pagos.
Medida cun su metro de s’arrogàntzia e de su dispotismu, barrosa e autotzelebrativa mancari sena mèritu perunu. B’at gana de mudamentu e abarrat addae sa data de su 4 de martzu, a dispetu de chie at criticadu una nàschida tropu impressida e pagu credìbile, torrende a su mìnimu (belle a nudda) sas noas de un’isvilupu possìbile suo.
B’at gana de mudamentu, ca sas fèminas de custu grupu, ant apogiadu sena dudas un’idea noa, giughende.la a sas domos, che ampullitas de abba benàdile, in sas concas issoro e in palas issoro.
Ascusòrgios de sabidoria arcàica, de colare a sos fìgios e a sa sotziedade pro mèdiu de règulas morales antigas, imprìmida in su DNA dae tempus sena memòria, boghende.la a pìgiu che Deinas Mamas piticas pro nos torrare totu su rispetu chi meressimus che pòpulu.
A custas fèminas de Autodeterminatzione, sas Carrabusas, comente lis agradat a su mutire dae su sìmbulu chi piessinnat su grupu, b’at de lis augurare chi mandent a dae in antis custu percursu. Cumintzadu a passigheddos, semedau de carchi trabucada e agutiperadu dae s’alenu in tzugru de chie non crediat chi custu tretu de caminu si podiat travigare e chi, imbetzes, est istadu marcadu a manera crara e de dura.
A dae in antis semper, ca est beru chi sos bisos a bortas non si cumprint ma, est beru puru chi s’istòria est fraigada subra sos bisos de sos òmines e de sas fèminas coragiosas e chi a pustis sunt sos bisos chi fraigant sa realidade.