Custu est su giassu in limba Sarda.

Per leggere l’articolo in italiano, clicca sulla bandiera in alto, scegliendo l’opzione del tricolore.

Totu sighit bene, madama sa Marchesa.
Sos contos sunt in òrdine (sic), s’Istadu est tramposu ca sas coalitziones a solas no bastant prus (sic), no est problema de s’assessore a su Bilàntziu si – pro assetiare sos contos – ant fatu unu pagu de istragu sotziale.
Su messàgiu (su prus tècnicu possìbile e, paris, su prus franghidore respetu a sa majoria de s’eletoradu), nd’at essidu a campu – presentende in totu sa moddesa sua s’erèntzia impestada chi sa Giunta Pigliaru at a lassare a sa Sardigna intrea e a su tzentru-manca de su benidore – in s’intervista de su domìniga chi s’àbile Giusepe Meloni at fatu a su poderosu vitze-presidente de sa Regione Rafaele Paci.
Unu resonamentu fritu, sena sentimentos ne sensibilidade polìtica, a tretos longos finas istràngiu a sa veridade de sos fatos.
S’assessore, difatis, incumintzat manifeste su “annùgiu” suo a propòsitu de sa relatzione tra Istadu e Regione (faghende a cumprendere ca s’Istadu in custos bator annos e mesu de guvernu apat cullionadu a s’ispissu sa Sardigna), retumbende carchi cosa chi a pustis de pagas oras diat àere pigadu forma in Losa: “Sas coalitzione no bastant prus, tocat a propassare sos ischemas”. Beni·mi·nde coincidèntzias.
Depet essere un’àteru assessore Paci rispetu a cussu chi in su 2014 s’aiat fatu bene bene frigare cun s’isperimentatzione de su Parègiu de Bilàntziu chi at ochidu sas Comunas. O unu lintu e pintu chi, in onore de sa bona relatzione tra sa Giunta e sos duos Renzi/Padoan nd’at, sena mandadu de su Consìgiu regionale, retiradu totu sos recursos arrèschidos anca sa Corte Costitutzionale in contu de intradas, lassende istramancadu calicunu milliardu. O galu unu clone de cussu chi podides ascurtare in custa intervista de su mese de Nadale de su 2015, annuntziende unu triunfu mannu (ma e cando mai?) rispetu a su guvernu (http://www.regione.sardegna.it/j/v/2568?s=295880&v=2&c=74&t=1), de chie a pustis no ischimus e ite nd’at costadu.
E no est a nos nàrrere ca Paci, assora, aiat fatu totu a solu. Assora comente oe no est faghende a solu in su de nde burrare de sa memòria cussu chi issu e sos alliados suos ant fateriadu subra sa pedde de sos sardos. Si oe imputat a sos cumpàngios de biàgiu de disadatamentu culturale-polìticu assora fiat bene pigadu in sustènnere canto acontessiat (https://www.sardegnaeliberta.it/e-intanto-paci-si-e-fatto-pagare-la-prima-rata-di-300-milioni-1-a-0/) e in s’intentu – in capas resèssidu – de isulare o faghere calliare sas boghes de chie chircaiat de denuntziare sa malefata.
Galu, sos resurtos economizos ispantosos de sa Giunta Pigliaru. Paci, in s’intervista, narat ca “su Pib nostru at crèschidu in sa temporada 2015-2017 in media de su 1,2% in prus ogni annu”, sena acrarire si cuddu “nostru” esseret riservadu a sa polìtica sarda mesu morta (pro sa cale, cun ànimu, non de ora meda, sa Giunta aiat “afestadu” suta su guvernu suo, sa torrada in s’Obietivu unu, riservadu a sas regiones prus suta-isvilupadas de Europa) o puru a sa Saras, rafineria chi possedit giai totu sas esportatziones sardas.
Imparamus ca sas impostas no ant a creschere. E diat a mancare puru.
Pustis, sa prenda chi a sola si balet s’aventura de leghere totu sas àteras rispostas. Cando su giornalista ddi cuntestat s’idea ispartzinada de chi sos servìtzios sanitàrios s’apant furriadu peus, s’assessore iscòviat sa sensibilidade polìtica sua manna, cun acolladas de (dis)umanidade chi in capas mancu cun Tremonti amus connotu: “Comente assessore a su Bilàntziu so cuntentu de àere manigiadu sa reforma sena aumentare sos tichet (e diat essere mancadu, ndr). Pro canto pertocat sos servìtzios, non est cumpetèntzia mea. Podet èssere chi serbat tempus pro chi sa reforma siat cumpresa in totu s’importàntzia sua.”
Cumpresu, sardos istimados? Bos depides avesare feti. Ca si boisàteros bos istumbades cun sas esperièntzias fitianas bostras e bos chesciades est ca galu no bos ais avesadu. Unu pagu che a su contu de su molente lassadu dae su mere sena mandigare: cando fiat in bia de s’avesare a no papare, totu in una s’at mortu.
Pustis: Lavoras e Reis. Mesuras pensadas giai faddidas – custu su parre meu personale – pro sas cales nd’ant bogadu 115 milliones, suma custa (a pesare de sos annùntzios a sonu de corru totu a longu de sos meses) abarrada sena gastare.
Inoghe puru, e ite neghe nd’at s’assessore? “Deo ddos apo postos a disponimentu”. Si no ddus gastant est “neghe de sa riforma sena cumprire de sa Regione”. Non de su vitze-presidente de sa Regione, a ddu cumprendides? De sa Regione. Cosa de “oggi le comiche”.
Neghe est “de sa pagu abilesa in cumprendere” e de “sa pagu abilesa nostra in comunicare”.
No faghet a annanghere àteru, diat èssere meda finas pro mimi.
Augùrios a sos volenterosos meda chi si decrarant prontos a nde boddire su testimòngiu de s’assessore Paci e a acarare una campànnia eletorale in nùmene de sos chimbe annos de guvernu e de sas intervistas isporadoras suas.