Custu est su giassu in limba Sarda.

Per leggere l’articolo in italiano, clicca sulla bandiera in alto, scegliendo l’opzione del tricolore.

Sos italianos ant votadu ma no aparit, nemmancu dae inoghe a unu tempus, un’ipòtesi de majoria de guvernu.
De su restu, s’ischiat giai in antis de sa votatziones e, in prus, a custu resurtadu ant traballadu a cussèntzia e cun malànimu sos chi ant propostu e aprovadu sa lege eletorale.
M’apenat e m’ispantat sa litania de su votu ùtile, inùtile, isperdisciadu.
Lassende a un’ala chi totu sos votos sunt aguales e de sa matessi importàntzia, comente est iscritu in sa costitutzione italiana, puntu netzessàriu de riferimentu, su fatu est chi si non b’at guvernabilidade non si devet a chi sos italianos apant votadu male, est ca su PD e Forza Italia, cussientes chi nche lis fiant ruende a subra sas domos issoro, ant persighidu sientificamente custu obietivu aprovende su “Rosatellum”.
L’ant fatu comente pro nàrrere a sos italianos “a pustis de nois su dilùviu”, comente a nàrrere “o nois o nemos”, sena perunu riguardu pro sa situatzione de disacatu de su paisu.
In s’interi però, sa cummèdia trista de su post-votu sighit, e de totu si faeddat francu de sa disocupatzione nostra, de sa provisoriedade nostra, de su benidore de fìgios nostros, e no est chi non bi siat nemos cumandende e detzidende su caminu a sighire.
Ello si bi nd’at de gente chi manovrat e ghiat su filu de su destinu nostru! Ma no semus nois, nen sos chi su “pòpulu soberanu” at elèghidu. Sunt fortzas econòmicas e finantziàrias chi istant prus a in susu de nois, chi agint sena istrobbu, afortighende sa primatzia drammàtica de s’economia e de sa finàntzia subra de sa polìtica e, pro consighèntzia, subra de sa democratzia.
A chie tocat s’ònere de propònnere una manera pro nos nde fàghere essire dae su poju?
Tocat a sos chi sa majoria de sos italianos at dadu sa fidùtzia e su cunsensu.
E si est cumprensìbile, mancari chi iscurretu, su cumportamentu de su PD e de Forza Italia chi istant bene in ue istant, in su poju chi ant creadu pro sighire presentes, agato incumprensìbile s’atitudine tàtica e de isetu de sos “5 stelle” chi non narant àteru si non “negossiamus cun chie si siat”
Cumprendo sa satisfatzione de chie, sètzidu a oru de riu, est bidende passende su carasu de s’inimigu suo e istentat a si gosare de sa vitòria, ma no est chi bi siat meda tempus de nche frunire. Chie at leadu cunsensos meda e cheret mustrare de èssere capassu, tenet s’ònere de una proposta. Una proposta pretzisa. E si custa est refudada, tenet s’ònere de nde fàghere deretu un’àtera, sempre partende dae positziones craras e lìmpidas, chi non so bidende.
Propostas e resurtos chi sos tzitadinos ant a pòdere valorare. Pro sos “5 stelle” no est prus s’ora de annotare su chi faghent sos àteros, est s’ora de produire ideas, solutziones, caminos, a comintzare dae sa formatzione de una majoria chi podat guvernare. De su restu su chi s’est verificadu fiat ampramente previstu.
S’ischiat chi su movimentu diat àere prus che bìnchidu, s’ischiat chi su PD diat èssere rutu a fundu, si ischiat chi sos partidos de sa destra diant èssere crèschidos, e s’ischiat fintzas chi semus in una repùblica parlamentare e chi est netzessàriu fàghere alliàntzias in su parlamentu si non si possedit su 51%.
E duncas, lu naro a totus, si coitades a nàrrere su chi cherides fàghere est mègius … Inoghe b’at unu disacatu chi devimus chircare de pònnere remèdiu.

​​
​​
​​
​​
​​
​​