(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto e selezionare quella tricolore)

Pro sete annos b’at àpidu mudesa ebbia pro sos chistiones de Catalùnia.
Fintzas a su 10 de capudanni su referendum no fiat mentovadu o si afirmaiat “ non s’at a fàghere perunu referendum”.
Cando sa politzia est intrada in su palatzu de su parlamentu catalanu, at arrestadu, at compudadu sas tipografias e rechisidu sas ischedas eletorales, at istudadu sos sitos web, sa torrada de sa cantzone fiat “ non s’at a fàghere perunu referendum ca est illegale”.
Cando s’est fatu, mancari in una situatzione de reprimidura indìnnia de unu istadu aigiu tzivile acò chi est partida sa mìmula “ non si depiat isagerare cun sa violèntzia ma sos catalanos non depiant andare a votare ca sa costitutzione…”.
A pustis de su votu in su cale prus de su 90% de sos votantes ant pedidu s’indipendèntzia s’informatzione naraiat “ sunt ebbia una minoria “.
Posca est partida sa mìmula de sa netzessidade de arresonare, comente chi ambas partes esserent in positziones ateretantu firmas sende chi in sa realtade Puigdemont invocaiat una mediatzione internatzionale chi perunu paisu e ne organismu internatzionale at ofèrridu.
Ant sighidu eris e oe “ sas bancas puru lassant sa Catalùnia “, pro marcare gasi cantu est ascamosa s’idea matessi de autoguvernu.
E cras?
Bos at a pàrrere istranu ma deo l’isco.
Cras ant intitulare “ Sa Catalùnia est isperrada in duos ”.
Cras ant a lòmpere in pulma millàrias de pessones dae Ispànnia pro manifestere contra a s’indipendèntzia.
No ant a nàrrere chi non sunt catalanos, ma ant faeddare de partziduras esartende sa presèntzia de sos unionistas, chi sunt augurende atrepòllios pro sighire gasi a infamiare sos catalanos.
Ca si mandas millàrias de pessones a domo de unu pòpulu chi disigiat s’indipendèntzia a manifestare contra a s’indipendèntza, s’arriscu chi calecune chirchet de nche los dispaciare b’est.
Custa est una detzisione de su totu iscabada, creo e ispero chi su pòpulu cadalanu non nche ruat in sa trampa.
Pro su chi pertocat s’opinione pùbblica europea, e mescamente sa italiana, penso chi nche at a rùere in sa trampa mediàtica, gasi comente est capitadu fintzas a como.
Unu cùmbidu a totus est a si informare dae funtes informativas diferentes in antis de si fàghere una opinione. Abbaidade e leghide puru sos média catalanos ca sas fàulas in custa chistione nche ant iscumpassadu a beru sa làcana.