“Benènnidos in ue su sole si frimmat prus a longu” fiat su slogan coniadu dae sa Provìntzia de Tàtari pro retzire sos turistas, in antis chi faleret sa note in sas provìntzias sardas.

Sa matessi Provìntzia de Tàtari aiat promòvidu su “Patu de sos Sìndigos”, una fràsia de sonu artusonante chi cramaiat a sa memòria sos patos antifeudales de finitia de su ‘700, chi su còmpitu issoro diat èssere istadu cussu de elaborare unu Pianu energèticu de “rennovàbiles” de giùghere a su Cossìgiu de Europa, ma chi s’est dapoi dimustradu un’iscàtula bòida dae su momentu chi no at produidu peruna deliberatzione in mèritu.

S’indipendèntzia energètica in Sardigna no est cunsiderada de importu istratègicu in cantu sa Regione est abbarrada ancorada a su metanu, cando su restu de s’Europa s’est aviadu giai dae tempus deretu a s’impreu de energias annovàbiles a costu zero.

Mentres s’Olanda at declaradu chi at a vietare sas màchinas a benzina e a gasòliu dae su 2025 e chi in Germania s’est dadu cuviu a sa revolutzione fotovoltàica cun pannellos chi tenturant sa lughe rendende indipendentes energeticamente mìgias de famìlias, inoghe in Sardigna sas populatziones gherrant pro non si fàghere fraigare in su territòriu issoro megacentrales ispeculativas, comente cussa de Gonnosfanàdiga.

A nàrrere sa beridade sa Regione Sardigna at pensadu a sas energias rennovàbiles dende in cuntzessione carchi mese a oe a sa Toscogeo s.r.l. su permissu de chircare resorsas geotèrmicas numenadu “Sardara” chi at a operare in sos comunes de Collinas, Gonnostramatza, Lunamatrona, Santu ‘Engiu Monreale, Seddori, Sàrdara, Biddanoafurru in sa Provìntzia de Aristanis e Mèdiu Campidanu, e at a pòdere trivellare su territòriu a fundu meda chirchende su calore chi benit dae sutaterra.

Àteras cuntzessiones las ant dadas a impresas pro sa produtzione de energia fotovoltàica e energia eòlica cun bidente bassa produtividade e artu impatu ambientale. In dogni casu si tratat de cuntzessiones a aziendas energèticas chi ant a fàghere pagare a sos Sardos s’energia produida a prejos de mercadu.

Ma benimus como a su PEARS, un’acrònimo chi diat pòdere pàrrere una de cussas orichinas chi medas giòvanos s’apicant a sa carena, mentres imbetzes no est àteru che su Pianu Energèticu Ambientale de sa Regione Sardigna, deliberadu su 28 de ghennàrgiu 2016, cun bisura otocentesca, chi at a interessare su perìodu 2015-2030.

“Si consumas mèngius bi balàngias” est su slogan impreadu dae s’Assessoradu regionale de s’Indùstria pro presentare su progetu, chi sa premissa sua faghet giai tremulare sos bussos in cantu narat: «Intro su 2020 depimus lòmpere a s’obietivu de covacare cun funtes rennovàbiles sa cuota de su 17,8% de sos consumos energèticos de s’Ìsula. Si no amus a resèssere a lòmpere a custu traguardu, sa Regione at a èssere santzionada cundunu prelievu in su bilànciu regionale, chi at a giùghere a unu possìbile agràviu de sas impostas subra su tzitadinu e subra sas impresas».

Nadu custu, chi cheret nàrrere in pagas paràulas “si no amus a lòmpere mai a cussa cuota amus a pagare s’energia a costu prus artu de cussu de como”, benimus a su programma Regionale pro s’energia. Uno si diat aisetare a pustis de custa premissa unu programma sèriu a andera lestra pro lòmpere a s’obietivu chi nos at impostu s’Unione europea, imbetzes… acoe ite cuntenit su PEARS: «Unu trastu importante pro sa realizatzione du custa istrategia est su metanu […]. Tocat de fàghere in presse e bene e su Pianu disignat cun pretzisione su caminu de leare […]». Custu cheret nàrrere chi sa Regione tenet in conca s’idea de metanizare s’Ìsula, a costu de pagare sas santziones prebìdidas pro su mancada lòmpida de s’obietivu subra sas energias rennovàbiles.

Est possìbile chi a calicunu de s’Assessoradu regionale de s’Indùstria non li siat bènnidu a conca de pensare de imbestire subra su sole chi in su territòriu nostru tocat 365 dies a s’annu? Si podet ancora pensare de metanizare s’Ìsula e de batire su metanu non s’ischit dae ube e a cale preju cando su restu de su mundu s’est rendende indipendente cun s’energia inesaurìbile produida dae su sole?

Comente si faghet a no immaginare chi cun sos pannellos fotovoltàicos postos in sa cobertura de una domo in Sardigna si diat rèndere ogni famìlia indipendente energeticamente dae su restu de su mundu cundunu respàrmiu de 400 euro su mese?
Sa nùntzia de custas dies est chi sa Regione est realizende unu pianu de istantziamentu pro s’incumentzu de sa metanizatzione de s’Ìsula chi cuntenit giai una ispesa initziale de 390 milliones de euro pro fraigare sa dorsale de su metanodotu chi andat dae Sarroch a Portu Turres.

Naradu custu, a nois de su Movimentu “Sardigna nostra” nos benit ispontànea prus de una pregunta: a chie andat custu dinari distinadu a su metanu? Cales sunt sos interessos chi inghìriant intundu a custa sèbera energètica obsoleta e dannàrgia pro sa Sardigna?

Si pensamus chi cun sa matessi summa amus a pòdere installare in sas domos de 320 mìgia sardos impiantos fotovoltàicos chi produint energia a costu zero pro semper, e chi a su matessi tempus amus a lòmpere a su 17, 8% de rennovàbiles intro su 2020 chi nos diat esentare dae sas santziones comunitàrias, deduimus chi interessos particulares inghìrient intundu a custa polìtica energètica antisarda.

Su problema si podet resolvire mandende·che a domo cussos chi eris ant coniadu sa fràsia “Benènnidos in ue su sole si frimmat prus a longu” e chi oe faghent parte de sos matessi ischieramentos chi guvernant sa Sardigna e chi cun cussu slogan non bidiant su sole comente funte energètica ma comente abronzante naturale pro turistas.