(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto)

S’abenimentu de su G7 de sos trasportos chi s’at a fàghere in Sardigna si presentat che unu disbaratu. Bastat a bìdere sas cunditziones de sos trasportos nostros, internos e esternos. Sunt in meda sos chi intuint in custa reunione un’oportunidade de megioru de sos trasportos fintzas in sa terra nostra, cosa chi sena duda s’at a dare. Ma est fintzas beru chi in cantu a trasportos in Sardigna fartat totu, francu sa dibata.

Una dibata alluta, intre chie elencat sos problemas, chie los minimìgiat e chie los negat. In su mentres, però, nemos detzidit.

E tando cun ogni probabilidade totu s’at a acabare in su tentativu disisperadu de sa giunta Pigliaru de si fàghere bella, unfrende·si sas petorras pro àere (sena mèritos) acasagiadu unu grandu eventu internatzionale. Giai mi paret de los bìdere, Pigliaru e Deiana in antis de totus, in bestimenta de tzerimònia, istringhende manos e iscantzende lavras.

Sena contare chi los ant a lassare foras de s’aposentu comente giai est sutzessu cun sa vìsita de su presidente tzinesu.

Est tzertu chi at a èssere unu disbaratu, comente apo naradu, chi sos potentes de su mundu industrializadu bèngiant a inoghe a faeddare de trasportos de su tempus benidore, de tecnologias de avanguàrdia, a si ocupare de una netzessidade vitale pro s’economia e sa mobilidade de milliardos de pessones ogni annu.

Agiomai paret unu disacatu. A èssere malitziosos si diat pòdere pensare chi sa giunta Pigliaru at pedidu a sa disisperada unu signale, una genia de legitimatzione dae Roma.

E Roma, befulana, at rispostu cun custu. Pròpiu cun custu, diàulu.

Comente ant a fàghere a aguantare totu custu aghedu in sa ferta? E a chie ant a dare sas neghes de sas dificultades de sos trasportos in s’ìsula cando sos giornalistas – disapiedados – lis ant a preguntare.

E mancu pro acasagiare sos istràgios ant a fàghere bella figura, francu chi non fagant unu frùschiu a Nàpoli pedende chi bèngiat calicunu a nàrrere comente gestire sos trasportos in mare. E pro cantu riguardat su chelu, mègius a non nde faeddare, ca ant bèndidu (a baratu) un’aeroportu e giai sunt programmende su restu. Custas cosas difìtziles cumbenit a las bèndere, calicunu àtere las at a isboligare.

Sa chistione interna est mègius a non nde la bogare a pìgiu. E ite li naras a unu ministru de unu grandu Paisu? Si cheret bènnere a bìdere s’Ogiastra blocada dae un’istremenada chi isperat de èssere miraculada dae su Giro d’Italia?

O forsis nche lu giughes a fàghere unu giru panoràmicu in pendolino superlestru?
Lassa pèrdere, lassa. Chi a ùrtimu nde bessit a pìgiu su difetu de semper e tocat a fàghere su giru in retromartza.

Pro la truncare in curtzu, su chi cumbenit est a fàghere su bellu in cara. Est tzertu chi nemos s’at a atrivire a nàrrere cussa beridade santa chi totu nois sardos ischimus dae semper: a tènnere isulada sa Sardigna no est su mare ma sa polìtica.

Pro custu est chi cun ogni probabilidade sos amministradores nostros, fata sa fotografia de grupu, ant a ammìtere a manera genèrica chi sos problemas sunt meda e antigòrios, chi faghimus cantu prus podimus, chi sas responsabilidades sunt tantas chi giai non si contant, chi s’insularidade, sa crisi e chi torrant sas gràtzias pro s’oportunidade manna chi lis ant dadu pro faeddare de s’argumentu, e bla, bla, bla …

A custu puntu nois, sena nos ispantare, amus a tènnere sa sensatzione chi sos 7 Grandos siant istados acasagiados dae sos 7 naneddos.