Creo chi oe pro s’intendere tzitadinos globales in prus de tènnere sa connessione sena filu ddue apat su bisòngiu de tènnere bias, ferrovias, aèreos e naves chi funtzionent e chi siant collegadas cun su mundu.

Est de unas cantas dies a oe s’annùntziu chi in su programma cuncordadu dae su Presidente de sa regione Sardigna cun su guvernu, Maurìtziu Gentile de sa RFI, anca ddue sunt unos 346 milliones de èuros pro sa retza ferroviària sarda, e tenet in contu investimentos subra is binàrios isulanos, cun s’intentu de incurtziare s’ora pro si movere in is tretos chi aunint Casteddu cun Aristanis, cun Tatari e cun Terranoa.

Is finantziamentos sunt destinados a ammodernare sistemas adelantados comente: SCMT (sistema controllu martza trenu). Dinare de totus, gastadu pro megiorare sa viabilidade interna de trenos e trenigheddos, in capas pro nde remplasare unos cantos, pro fraigare o pònnere in seguresa calicunu ponte e gasi narende, ismentighende galu una borta su “betzu” nugoresu.

E a narrere chi in calicunu logu, ispèrdidu in unu curruncone de s’ìsula ismentigada ddue at unu muntone de gente, giòvanos, pitzocos e pitzocas, antzianos chi isperant in una polìtica incruidora a beru, non fata de retzas sotziales feti. Iscaressia sa fede in s’isvilupu, dae sa biatzesa econòmica de calicunu presidente regionale coladu, chie susteniat su bisòngiu de collegare mègius is zonas internas cun is portos de mare; o puru is polìticas de oe contras a sa fuida dae is biddigheddas internas; prendas berdaderas collocadas in mesu de una naturalesa ispantosa e gelosa, chi ddas cuada e ddas imboddiada in su mudìmene e in s’olvidu, realidades difìtziles chi ischint giai chi a risolvere is problemas issoro sunt prus bonos unus cantos cumpaesanos allughentados chi sa classe polìtica muschitera.

Creo chi s’atrivire a immaginare òperas mannas in Sardigna puru siat una cosa bella, ca comente aiat naradu Einstein “…sighire cun is matessi mètodos isperende de mudare su resurtu est de macos… ”. Ca a non punnare conca a sa retza ferroviària sarda sena concruire chi a beru aunit nord-tzentru e sud, dae Casteddu a Santa Teresa passende peri tzentros chi isetant bisitas e vida noa.

S’istasione de Nùgoro aunida cun àteros tzentros gràtzias a trenos lestros, puntuales, e beni·mi·nde, cumpletende su tretu pro Terranoa passende peri sa pranedda de Sìligo, bisende un’istasione a mesu tretu pro is comunas de Lùvula, Orune e Bitzi, logos chi pro immaginàriu colletivu sunt èremos de soledade e isulamentu, pàtria de persones impressidas e de mudìmene sonoru e pustis a giosso finas a s’istasionedda de Orosei o Thiniscole, pustis conca a Posada, Buduni, Santu Teodoro e pro concruire Terranoa, pro s’intendere gasi a intro de unu mundu a curtzu chi caminat a sa matessi velotzidade nostra.

Pro finas gasi diamus a donare sùlidu e sustenibilidade a fainas imprenditoriales, turìsticas, culturales, in ue su tzitadinu apichende in su trenu s’intendet giai in domo, in calisìsiat parte de Sardigna s’agatet. A si setzere in s’assentu de unu vagone chi nci dd’at a lòmpere seguru a destinu, in mare o in monte.

A lòmpere in s’istasione de Nùgoro dae Gavoi, Ollollai e de cue partire conca a su birde areste de Monte Pitzinnu, trasidu in sa letura in tames chi sulena incumintzat s’emotzione de su caente mare de ierru o de su sole brusiadore de istade in sa costera orientale, Baroniesa, o Gadduresa e a pustis furriare a domo seguru, pustis una note cun amigos in sa costera, sena su perìgulu de s’autovelox, o puru bivere s’emotzione ispantosa de unu mundu antigu in sa Sardigna interna, diat a giuare a totus, creo chi finas custu siat isvilupu sustenibile, reduende gasi finas su trasportu de mercantzias subra rodas.

Nos abarrat feti de nos preguntare cale isvilupu cherimus donare a is territòrios nostros, a fitianu ismentigados dae chie s’aiat a depere ammentare de nois e concruo narende chi “…sa retzeta pro una binnenna bona est a traballare sa bìngia a totu annu e non in s’ora de regollere feti”.