Tic Tac, tic tac. Sena coro su relògiu in sa brente de su cocodrillu tzocat su cùrrere de su tempus chi abarrat a capitanu Ùnchinu. Tic tac, tic tac, su relogiu in sa brente de sos sardos tzocat unu tempus chi, però, non faghet a tìmere a nemos.
Sa pisca de sa turina ruja, chi nadat in sos mares sardos, est proibida a nois etotu pro more de unu acordu de su Ministeru cun sas marinerias. Esistint 42 litzèntzias de pisca, chi apartènent a sas marinerias de Sitzìlia e Campània, una ebia a sa Sardigna. Situatzione paradossale?
De seguru, prus paradossale su pensamentu de s’assessora Falchi chi, narende chi connoschet a manera perfeta su problema, s’invòcat a unu interventu cale si siat de su Ministeru pro isòrvere sa chistione.
Ca sos piscadores sardos esserent giai andados a Roma pro pedire s’interventu de su Ministru e de su matessi Renzi in capas non si nde fiat serada. Gasi comente, forsis non s’est abigiada chi sa tarea sua e de custa giunta, sa tarea de unu Guvernadore chi, a sa mesa de Cop22, de sas ìsulas de su Mediterràneu, Grètzia a cabu, afirmaiat chi esistit un’iscommissa pro su reconnoschimentu de unu “deretu de tzitadinàntzia” chi promitit a sas popolatziones nostras unu benidore de beneistare, nos afortiat in su diàlogu internatzionale comente ambasciadores intre s’Europa e s’ispunda sud de su mediterràneu”.
Paris cun custas paràulas galanas de mollu programmàtoriu abarrat, però, sa mancàntzia assoluta de fortza de sa regione nostra (ma lu diat iscrìere finas e mescamente in caràtere mannos) a adelentare sas prospetivas a livellu progetuale e econòmicu non cun s’Europa ebbia, ma cun su Guvernu nostru matessi chi (ma in capas m’ammento male) at firmadu totu una filera de “patos” torrende-nos a los propònnere a distàntzia de calicunu mese (semper sos matessi oviamente), chi promitiant una filera de vantàgios a su territòriu.
M’ammento finas, ma inoghe puru sa memòria mi diat pòdere traìghere, chi belle duos annos como aiant isbandieradu un’acordu de importu chi aiat definidu sa vertèntzia de sas intradas famadas, apostivighende sa dèroga a su patu de istabilidade pro totu sos EE.LL. de sa Sardigna.
Chi posca custa promissa las l’apant istraviadas cun sa norma famada de sa contributzione obligatòria pro sos matessi EE.LL. pro ischitire su dèpidu pùblicu mudadu in su cocodrillu de Peter pan chi si nche màndigat finas sas isvèllias pro su fàmene, beh, finas custu faghet parte de s’orgòlliu nostru de èssere “ispunda” pro promotzionare paghe e beneistare (…a chie?).
Sas peleas de sas marinerias amministradas a livellu lobìsticu iscòbiat bene in contu de sa fortza chi sa Regione nostra podet àere in sas chistiones de sustàntzia, sende chi in sas chistiones de forma amus giai leadu iscavanadas a muntone.
Una Regione chi, mancari apat una fortza de importu (a livellu de forma) in su comitadu de sas Regiones, in totu sas mesas in ue s’arresonat de insularidade, cun pontes de importu cun s’UE (in fines amus una pariga de eletos sardos!!!), una Regione chi sighit a a boghinare sena pasu cun sos “depimus àere, depimus reclamare, depimus contare” ma chi, in cuncretu, non resessit a otènnere, non reclàmat si non cando su dannu est fatu (e duncas a trigadiu), non contat a perunu livellu ma, antzis, promovet una modìfica de sa Costitutzione chi at permìtere a su Guvernu a si nche fichire galu de prus in chistiones de importu, che a s’ambiente, s’energia, beh, custa Regione (minùscola e maiùscola) s’at a dèpere poderare su fàmene.
E su Tic Tac at a sighire a non fàghere a tìmere a nemos.
Totu custu m’atristat e mi faghet arrabiu, prus so leghinde articulos de sa Sardigna e prus mi rendo contu cantu su populu sardu est istadu ammasedadu dae sos poderosos chi dae semper ant isfrutadu su territoriu nostru pro s’interessu issoro, nois currimus che i s’ainu si in antis a issu li mustrant un’aligarza, semus timi gaga, cherimus mustrare de essere semper dispostos a sos servitzios chi su podere nos pedint mancarri nos ispeddent. Como si bidet su resultadu,
Non tottu funis ammasetaos, e non tottu ammasetana o domàna, e cantu cosas irbaliadas, contras a os Sardos. Dae s’ocupassione militare, a os Gigantes tudaos po barantanannos, a kustas licensas. Eite irbetamus galu a nos falae su pè in trugu.
Ho la certezza che l’autrice dell’articolo non conosca se non marginalmente i fatti. Ritengo che, scrivere un articolo, accusando ingiustamente figure politiche e istituzioni che spesso e volentieri ( ma non in questa fattispecie) latitano o sono dotati d’incapacità congenita é un esercizio di stile scadente che non serve a nessuno se non a sprecare MB utilizzando internet. Questa Giunta ha fatto e sta ponendo in atto azioni peggiori e dannose degli interessi dei sardi e della Sardegna è scopriamo che c’è qualcuno che spreca tempo ad accusarli di fatti e circostanze a loro (praticamente) non imputabili!
La sua certezza è la mia. Mi sembra che sia lei a negare l’evidente e la verità. Mi risponda con dati documentabili e vedremo chi è il superficiale.
Io non nego , ( si ricordi che verità é un sostantivo importante che andrebbe utilizzato con cautela) in quanto non ne avrei motivo. Al contrario essendo lei che scrive l’articolo, dovrebbe essere ampiamente e adeguatamente documentata. Lei autocertifica la sua verità? Non basta. Fornisca lei i dati documentabili sui quali ha fondato le basi delle sue dichiarazioni e (per ora) non li chieda a me! Successivamente, nella ipotesi voglia mostrarli (ho dei seri dubbi ) porgerò le mie scuse o ribadirò e certificherò la sua superficialità.
Per meglio precisare mi riferisco alla parte dell’articolo nella quale lei cita l’Assessore Falchi. Sul comportamento della predetta ( in merito alla pesca del tonno) ci sono gli elogi della stessa marineria ovvero dei pescatori. Qualcosa quindi non quadra nella sua ricostruzione. Fatto salvo che non abbia generalizzato ‘tirando in ballo” erroneamente e ingiustamente l’assessore. Su altre valutazioni generiche da lei espresse sulla giunta non entro nel merito non conoscendole se non marginalmente.
A volte mi meraviglio del fatto che l’italiano possa essere sempre frainteso. Evidentemente e per motivi suoi, vuole leggere travisando. Io ho sostenuto la debolezza e l’inadeguatezza di una giunta e di un’assessore che si meravigliano della propria inadeguatezza e debolezza davanti ad un governo che continua imperterrito ad ignorare la nostra terra e le sue richieste. Cosa c’entra che i pescatori abbiano apprezzato un discorso di sostegno se poi il sostegno deve arrivare in maniera concreta? A cosa serve che la nostra sia una Regione autonoma se patisce tutta una serie di imposizioni e vessazioni senza poter avere voce in capitolo? Avevo capito benissimo che la sua era una difesa ad personam per cui la finisco qui. Non mi metto a sparare sulla croce rossa, mantenendo le mie convinzioni e sapendo che lei farà altrettanto.
Quelle che lei indica come una mia difesa ad personam non vorrei sia da lei utilizzata quale “argumentum ad hominem ” , Comunque accetto serenamente di concluderla salomonicamente così! Ovviamente ferme le rispettive convinzioni. Buona serata