Pro sa prensa de sa penìsula est istadu un’iscalu tècnicu chi meritaiat feti un’articuleddu de una colunna in is pàginas internas e pro sa diplomatzia una visita istrintamente privada, ma in Sardigna medas dd’ant pigadu a consideru, forsis cun resone, che unu de is eventos prus de importu de s’istòria contemporànea cosa sua.

Xi Jinping, leader de cussa chi est bessende a campu in custos annos comente una de is tres potèntzias polìticas globales paris cun Istados Unidos e Moscòvia, at sene duda postu s’ìsula a su tzentru de s’atentzione mundiale pro una die.

Inoghe, in onni manera, no apo a resonare subra de su tema giai discùtidu de “si” e de “comente” is istitutziones locales sunt resèssidas a presentare a sa Sardigna in dd’una manera moderna e chene istereòtipos, ca prefèrgio a donare evidèntzia de manera lestra e generale a is mudàntzias geopolìticas chi sunt acadessende a oe in su mundu e de is cales pròpiu sa Tzina est unu de is protagonistas prus de importu. In su matessi tempus nos auguramus cun totu su coro chi is sardos no abarrent ispetadores ma siant protagonistas issos etotu.

In is proprias oras in ue sa delegatzione numerosa tzinesa atobiaìat a Pigliaru, Barack Obama fiat in Gretza pro una visita de istadu, ma in dd’un’atmosfera bastantemente dimìtida e custu non feti ca su presidente americanu est traversende in custas chidas sa fase de transitzione chi at a condùere de manera formale a su passàgiu de su testimòngiu cun s’imprevèdidu sutzessore cosa sua Donald Trump, ma simpremente ca is Istados Unidos, chene ddu chèrrere, sunt gestende oe paris cun àteros protagonistas cussu rolu de impinnu mannu de potèntzia globale chi aiant àpidu in totu, a sa sola, dae cuddu 25 de su mese de nadale de su 1991 (sa die in sa cale sa bandera arrùbia fiat abbassada dae su pinnone de su Kremlinu, a manera de donare testimonia de sa fine de su regìmene sovièticu e de s’acabu de s’edade bipolare chi nde fiat sighidu).

Dae tando, de manera diferente dae is previsiones tropu positivas de su politòlogu Francis Fukujama, chi aiat teorizadu in su tzèlebre sàgiu cosa sua “s’agabbu de s’istòria” (comente risultadu de s’afirmare.si definitivu de is USA che ùnica potèntzia globale e de su modellu de is democratzias liberales che ùnicu sistema polìticu destinàdu a s’istabilisare semper de prus e a s’ispainare de manera universale) meda abba est passada a suta de is pontes e is sorpresa non sunt mancadas.

Su primu benènnidu caente in su sèculu nou fiat istadu donadu a su mundu intreu in direta televisiva cun su subitanu cumpàrrere a de nou in s’iscena de unu protagonista chi fiat istadu pro tempus meda un’ispina in sa carre de s’Otzidente e chi finas a cussu 11 de cabudanni de bìndighi annos a oe pariat esseresi insonnigadu de manera definitiva: cussu islam polìticu chi, mancari in formas e cun denominatziones vàrias, no aiat mancadu de nos regordare in is annos chi fiant sighidos de essere a de nou bivu, baliosu e bramosu de torrare a vindicare sa voluntade cosa sua de suprematzia subra de cussu chi is musulmanos narant Dar al Harb o “logu de sa gherra” (est a nàrrere cussa parte de su mundu galu non postu a suta de sa lege coranica e de su cale onniunu de nois otzidentales est espressione prus o mancu cussente).

A pustis sa giai nada istòria, chi comente naraiat Tzicherone est maistra de vida, at cherfidu riservare a su politòlogu nippo-americanu un’àteru isciaffu morale pro mèdiu de su presentare.si de is tigres asiàticas che atores noos e agressivos de s’economia globale, movende naturalmente pròpiu dae sa matessi Tzina galu, a su mancu de manera nominale, comunista.

S’antigu impèriu de su mesu est resèssidu difatis a isperimentare, paris cun s’esplosione demogràfica e produtiva cosa sua, un’ìbridu chi feti in aparèntzia est iscuncordante cun s’ideologia introduida dae Mao Tze-tung, in ue unu protzessu ampru de liberalizatziones a intro de unu sistema econòmicu chi oe tendet a bia a su capitalismu resesset a cumbivere cun su controllu meda forte de su tzentru esertzitadu (in dd’una mancàntzia microscòpica de pluralismu polìticu) dae cussu partidu e dae cussu guvernu ghiados ambos duos pròpiu dae s’agradèssidu istràngiu nostru pro una die Xi Jinping.

Su chi però distinghet sa Tzina de su tempus de oe dae cussa de su millenariu tempus coladu imperiale suo, est sa voluntade de ispainare su ràgiu suo de influèntzia foras de is àteros Paisos cun traditzione confutziana (chi aiat mantènnidos pro sèculos in dd’uno istadu de vassallàgiu), pro afirmare.si che atore in iscala globale pro mèdiu de su conchistadu potere econòmicu cosa sua.

Est gasi chi s’ispricat s’importàntzia chi sighit a crèschere de is investimentos in su continente africanu (mancari relatas diplomàticas fortes, pro resones ideològicas evidentes fiant giai ativas cun medas Istados de cussa regione giai in s’edade maoista), chi oe tenent sa giustificatzione cosa issoro in sa netzessidade de agatare a un’ala resursas energèticas e matèrias primas chi permitant de sustènnere is indùstrias issoro e a s’àtera ala mercados noos a bia de is cales addobiare una produtzione de trasformatzione chi sighit a crèschere de manera costante.

Su datu chi una chentina de rapresentantes de su mundu de is intrapresas e de sa polìtica fiant paris a su leader tzinesu durante sa visita cosa sua in Chia e Nora inditat de manera crara sa voluntade de Beijing de ammanniare is oportunidades de interiscambiu cummertziale a mercados non esplorados galu.

Dae totu custu sa Sardigna nde podet otènnere profetu meda, forsis de dimensione non galu prevìdida, ma petzi si is intrapresas e is dirigentes polìticos resessent a cumprèndere s’oportunidade istraordinària chi istat in s’ammanniamentu de is orizontes econòmicos de Pechinu e nde promovant duncas sistematicamente s’imagine de s’ìsula, de manera de propònnere su “made in Sardinia” comente atrativu pro is mercados immensos de s’Asia orientale.