Su dovere de sa politica, pro funtzione sua, diat essere cussu de ideare pessos e medios in gradu de essere attuatos tenenne contu de sos appretos de sas pessones.

Est notitu chi custu compitu pretziosu
est colanne una cunditzione de arressu, chi est sichinne dae paritzos annos.

Capitat, gai, chi sa funtzione sua benit affidata a sos tecnicos, pretzisos propositores e attuatores de sos isseperos de sa politica.

Unu esempiu de custu pessu est presente innantis a nois chin su guvernu de sa regione sarda chi tardat a produire metzoros e mustrat difficultate a mantennere in campu su chi de bonu est connotu in meritu a sas attivitates.

Unu cussideru meta craru, cusseguentzia de su primu, est custu: sa casta de sos politicos chi s’est affirmata in custos vinti annos, no at datu prova de cuntrastare sas penorias chi sunt agganganne sas comunitates sardas, siat sas mannas chei sas minores: iscumparta de sas fabbricas mannas e de sos laboratorios minores, creschita de sos operaios brivos de travagliu, ispartinamentu de assistentzia chi umiliat sa pessone, rutta de sas biddas minores.

Sas neches de custu mutamentu malu sun tantas: tocat de ponnere in contu sa perdita de sa cultura politica, sa mancantzia de sas abilitaes de analizu de sos bisonzos de sos territorios e de sos propositos pro su tempus benidore. Su dovere de sa politica, chin sos valores de s’onestate e de sas abilitates, est istatu delegatu a sos tecnicos, chi si presentan che attuatores de pessos avversos a sas comunitates.

Sos tecnicos che “missi dominici”
Ed est pro tantu chi sos tecnicos ant occupatu su postu de sa politica, sa chi diat aere che funtzione pretziosa de signalare carreras praticabiles e postas bonas de sichire e attivare. Issos, imbetze, sos tecnicos mantenen su compitu de sos “missi dominici”, chi isperian sas curatorias, lu pretzian nanne si est bonu o malu, chene ponnere in contu sos isettos de sa zente, a pustis iscriene su chi toccat de presentare impreanne a favore de sas ideas issoro sos numeros e sos carculos de sa matematica, chi est semper distante dae sos bisonzos de sas comunitates. Sas ideas issoro, a pustis, las avvisan a sos sotzios de sas impresas e de sos comunes chi las dian ponnere in campu in sas biddas minores, in sas zonas de mare, in sas zonas de zittates mannas e in sas terras agrarias. S’idea de sa politica colat in palas a custa manera de guveranare in manos a sa tecnocratzia, a su poderiu crudele de sos indicatores de s’economia chi imponet austeritate, rigore e aggangat sas pessones debiles, negat su benidore a sos zovanos, cundennatos a istare inoperosos e mortificatos, brivos de cussideru e de su tempus benidore. Sa cara malinna de su potere est senas custa: tantu prus est cuata, tantu prus est briva de unu arrestu. In metas pessones non b’est mancu sa cussentzia de sa presentzia de custu potere, chi indittat sa diretzione de sichire intro s’ Europa, intro s’ Italia, sa Sadigna e sas comunitates. Custa tela, chi non si notat, est mantesa cuata e s’isterret cucutzanne sa valore de sa politica, ischerfianne su funtzione de sa democratzia, reduita in custas occasiones a pratica de paraulas brivas de signifìcu.

Sa casta de sos gregarios
Capita in custa manera chi su campu buitu de ideas politicas pretziosas benit prenatu dae sa presentzia de sa casta de sos gregarios, chi cumparin distantes dae sa connoschentzia de sos problemas de sas comunitates.

Issos, tanno, istan appitzicatos a sos benefitzios de s’Istatu, de sa Regione Sarda; de tantu in tantu separan sos territorios in curatorias, ma a sa vera non pratican medios de guvernu, ma istan intro sos apposentos, suttapostos a su potere de sos burocrates, chi detzidin comente e canno ispartinare sos interventos de su dinari pubblicu.

A bias reclamizan prupostas de isviluppu, chi non si ponen in pratica. Tottu, de frecuente, benit presentatu dae sa casta de sos prozettistas espertos, chi imprean unu limbazu brivu de afficu, ma chi tenet solu sa punna de pesare isettos chi non s’at a resessire a concruire.e canno su fallimentu benit a campu si narat chi sa gurpa de tottu custu est de s’Ente Superiore chi no at datu su dinari.postu in preventivu.

Creschet in custa manera unu contare a vanvera, mama de su disamore pro sa nobilitate de sa bona e valida politica.

S’ urgentzia de una rebellia culturale paris a unu Assotziu Politicu contrariu a sa tzerachia
In su mamentu de tirare sos contos de custos pessos, toccat de riconnoschere chi in sa realitate benit a campu isporamentu e mancantzia de partetzipatzione a sos eventos de sa politica comente manifestatzione de sos interessos de tottu sa zente.

Non est solu custu: si marcat semper de prus sa barriera tra sa pessone chi tenet dirittos e doveres e chie est Ente Guvernante, chi cumparit che presentzia pacu adatta dare risolutzione a sos problemas presentes. Naschit tanno s’idea de su minimu valore de chie guvernat una istitutzione.

E gai est istatu senas a unu livellu de sa piramide prus arta canno s’Istatu at delegatu poteres a sa politica regionale e a sa Regione Sarda comente Istituzione.

A issa li toccaiat de pissichire isviluppu e zustissia sotziale. Sos fattos contan chi est istata marcata sa dipendentzia economica de sos sardos, mentres chi sun istatos irbuitatos de signifìcu sos chi punnaian a donare una economia armoniosa pro sa sotzietate sarda.

Essere protagonista oje cheret narrere chi tocat de invertire sa punna a separare, a dividere, a frammentare intro sa sotzietate sarda sa cussentzia de sa sarditate, mama de su pessamentu sardista, unu ideale semper modernu, chi superat sa separatzione in classes sotziales in sas terras in poveresa, marginales, uve b’est sa netzessitate chi bessat a campu una Sotzettivitate Politica, contraria a sa tzerachia de sa partitocratzia imperiosa e in cuntrastu chin sa suprematzia de sas istrutturas economicas, finantziarias chi sun ischerfianne sos bisonzos de sas patrias minores chei sa Sardigna

Post scriptum
Sa prova de custa cunditzione de dipendentzia de s’ economia sarda, detzisa dae su guvernu de sos tecnicos, est torrata a campu in custas chitas de arrejonos in tema de zonas industriales battijatas “non complesse”. Sos tecnicos de s’Istat an signalatu sos sinnos pro marcare sas zonas meritevoles de azudos finantziarios dae parte de su guvernu italianu. Sos tecnicos de su guvernu regionale los an collitos chene movere peruna critica.

Ed est gai chi sun istatas seperatas zonas meritevoles de benefissios e ateras zonas industriales de escludere, macari sien in crisi de travagliu. Sos cussitzeris de su Partitu de sos Sardo an pesatu sa critica, nanne chi tottu sas zonas meritaian de istare in sa matessi delibera de ispedire a su guvernu italianu. Ma sos tecnicos no ant collitu sa proposta a favore de tottu sa impresas chi patin sa crisi in Sardigna.