A dispetu de s’allarme postos dae ssa “rebellia” in cara a sas ghennas de s’inchisinadore de Tòssilo, cun unu acaramentu dramàticu intre sos 38 traballadores e su fronte de su no, sa manifestatzione s’est fata, comente totu sas àteras, in unu clima de chènscia tzivile.

Su dramma, si in casu, est cussu chi in Sardigna si resat dae annos e annòrios. Cada tantu su teatru mudat, ma s’iscenegiadura, in fundu, est semper sa matessi. E in cust’ocasione sa trama est finas prus intritzida.
A pustis de sa sentèntzia de su tribunale Amministrativu de sa Sardigna, chi daiat resone a su Comitadu Non Bruciamoci il Futuro de Macumere, s’assòtziu Zero Waste Sardegna e a s’Unione de sas Comunas de sa Barbagia. Sa Giunta Pigliaru at detzisu de impugnare a dae nanti de su Consìgiu de s’Istadu e, intzertade unu pagu? At otentu de suspèndere sa sentèntzia.
Su Presidente de sa Regione chi andat contra a sos tzitadinos sardos, a sos territòrios e a sos sìndigos chi los rapresentant, est una cosa chi no mi dia mai chertu bìdere. E puru.
Eris fiamus belle treghentos persones, non medas medas in capas, ma sas presèntzias fiant de significu. A su costàgiu de sos comitados, chi dae tempus meda cumbatant pro una gestione de sos refudos chi amparet sa salude, sas persones e s’ambiente, si sunt postos movimentos polìticos e tzìvicos de totu sa Sardigna.

E sìndigos chi rapresentant cun dignidade e coràgiu sas comunidades chi los ant seberados.
Cussos de sas comunas de Sarule, Ortzai, Nùgoro, Orane, Arborea, Oniferi, Lodine, Martis e Mòdolo. Grae, imbetzes, s’ausèntzia de su sìndigu de Macumere, “soberanista” a tempus pèrdidu.

Totus fiamus in ie, de seguru pro bogare a campu su dispraghere nostru e sa protesta: ma mescamente pro cumprèndere ite fàghere, sena pèrdere tempus in fatu a incurpaduras de badas.
Su ricursu contra a sa sentèntzia de su Consìgiu de Istadu est su passu de fàghere luego, sos comitados sunt gia traballende e totus podimus dare s’agiudu nostru, finas a tìtulu individuale, (Comitato Non Bruciamoci il Futuro Codice IBAN: IT14J0306967684510728723439 presso Gruppo Intesa San Paolo), acrarende in sa causale “Agiudu pro gastos apellu Consìgiu de Istadu contra sentèntzia TAR Sardigna in contu de inchisinadore Tòssilo”.
Omar Hassas, sìndigu de Mòdolo e coordinadore de sos comunes de sa Sardigna suta sos 3000 abitantes, at a imbiare luego una punta de billete a totu sos sìndigos de sas 270 comunidades cun sa proposta de istantziare 500 èuros de su bilantzu pro sustènnere sa batalla legale.
Sa risposta a s’apellu at a èssere de importu mannu a tales chi mancu su Presidente Pigliaru la diat pòdere ignorare o sutavalutare.
Ca si non sunt istadas bastantes sa protzedura de infratzione aberta dae s’Unione Europea in su mese de santandria 2015 pro sa revisione mancada de sos Pianos regionales de gestione de sos refudos e s’isparghinamentu mannu de tumores e de maladias iscastadaoras cajonadas dae unu territòriu chi est semper de prus luadu, forsis diat pòdere sa boghe de chie custa terra la rapresentat a beru.
Mi pregonto si su Presidente de sa Giunta est mai acostiadu a curtzu de calicunu inchisinadore comente su de Tòssilo (o finas Machiareddu si est prus acanta a domo sua). Timo chi nono.
Su fragu pudèssidu chi si derramat in s’àghera pro chilòmetros no est un’ofesa petzi a unu nare pìsile e sensìbile. Est una cosa chi ti colat in sas intragnas, ti brùsiat su gula e non ti lassat pro oras e oras. Cussu fragu est fatu de prùeres sutiles perigulosos chi indòrriant die cun die s’organismu umanu e cussu de sos animales chi, pro unu territòriu chi at vocatzione zootecnica, sunt sa resursa econòmica prus rica. Galu como, in s’ìnteri chi so iscriende, su de mi pònnere unu mucadore a su nasu e a sa buca est belle automàticu.
Comente si podet bìvere die cun die cun custu sorde? E comente si podet bivere paris a s’idea de èssere co-responsàbiles de custu?
Si, cun una maja dia pòdere impresonare cussu fragu lègiu intro de un’ampulledda de bidru, la dia giughere a dae in antis de totu cussos nares autorevoles chi non nde cherent s’intesa, non petzi de sos agiutòrios disisperados, ma mancu de cussu fragu feu chi est pesende-si-nche dae sa terra nostra bella.