(Per leggere l’articolo in italiano cliccare sulla bandierina in alto)

S’istoria, finas cussa prus reghente, nos narat chi semus istados a s’ispissu unu pòpulu creulanu. Pagu informadu, chi at pagu cunfiàntzia cun sas connoschèntzias (si non cussas chi serbint pro sos acotzos) e dispostos a adduire a totu.

Amus adduidu a s’ipòtesi chi sos rios diant pòdere èssere deviados dae sos cursos issoro, amus bajuladu chi chentinas de ètaros de territòriu esserent aposentados dae abusivistas e trastocadores de refudos luados. Semus prontos a bajuare chi mesu Sardigna siat pastinada a cardu, in nùmene de s’ossìmoru de sa chìmica birde. Nos amus furriadu palas cando amus bidu colunnas de camions iscarrigare arga tosconosa in sas marinas e in sos sartos, pusti chi los amus bidos isbarcare dae sa brente de sos navios, sena mancu nos pregontare cale esseret su càrrigu chi batiant.
Adduimus chi in Portu Turre, comente in Otzana, chie at luadu (e luat) su logu si nche potzat fuire sena innetare e in prus l’assolvant in sos tribunales a cajone de sa prescritzione. Semus de seguru parados a su fatu chi sas bonìficas ant a èssere, si e cando s’ant a fàghere, pagadas dae sa comunidade, mancari porrende galu a custa manera a sos matessi grupos de poderiu e a sas matessi lobby chi ant produidu refudos e venenos.

Amus giustu trantzidu, pro como, sa birgòngia de sas trivellatziones in s’ùnica zona in ue s’agroindustria funtzionat. Patimus, tempus cun tempus, sos dannos de sos disacatos naturales (dae sos fogos e dae sos aundamentos), mirende sa ruina de sas digas e de sos caminos collaudados dae pagu, a sos padentes brusiados, a sos apaltos pro acontzare e torrare a fraigare, a politzas assicurativas de oro a subra de territòrios e istruturas chi non balent a nudda.

Amus a adduire finas chi in cust’Isula, contra a sa cale s’Istadu at comintzadu una setzessione a s’imbesse, siat aposentadu su depòsitu natzionale pro sos refudos nucleares? Pro nos cumbìnchere ant a bastare mancari unas cantas cannacas, calicunu bisu nou iscoloridu, calicunu promissa farsa de postos de traballu. E s’istòria chi nos lu narat. Gasi comente insinnat chi, chie at a proare a si nche pònnere contra, at a dèpere patire su disonore de su disfàmiu, s’imputu de disfatismu e s’acusa de èssere interessosu pro resones personales. Ma, abarrade chietos, semus inoghe pro custu. Ca nois semus contra.